Ο Θέμης Καψής συνεχίζει την προσέγγισή του σε τραγούδια που όλοι αγαπάμε, με τον δικό του, μοναδικό τρόπο.
Με σεβασμό στο στίχο και τη μουσική, με πολλή αγάπη, συναίσθημα και ψυχή, ερμηνεύει με την χαρακτηριστική χροιά της φωνής του, ακόμη τρία τραγούδια: Έτσι αγαπάω εγώ – Θεός – Καλοκαιρινά Ραντεβού, ενώ θα ακολουθήσουν σύντομα και άλλα μέχρι την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου κύκλου.
Ο νεαρός τραγουδιστής εξακολουθεί να εκφράζει τη δική του αλήθεια και να μας εκπλήσσει με τις ερμηνευτικές του ιδέες πάνω σε ένα γνώριμο υλικό.
Η Χρύσα Μαστορογιάννη μας παρουσιάζει το δεύτερο της Single με τίτλο «Χαραυγή»
Πρόκειται για μία λαϊκή φωνή με έντονα τα στοιχεία από διαφορετικές μουσικές κουλτούρες και πολιτισμούς.
Το τραγούδι «Χαραυγή» έχει έντονα τα στοιχεία της Ελληνικής μουσικής παράδοσης που ‘’παντρεύονται’’ με τους ήχους του σήμερα.
Το κλαρίνο και το λαούτο συναντάνε την ηλεκτρική κιθάρα και το νταούλι με τα τύμπανα μοιράζονται τον τόπο και τον χρόνο.
Η Χρύσα Μαστορογιάννη ερμηνεύει το τραγούδι ισορροπώντας στη γραμμή που χωρίζει το χθες με το σήμερα, την παράδοση με το σύγχρονο, την απώλεια με την ελπίδα!!!
Ένα τραγούδι που κρύβει στιγμές που έχουμε ζήσει όλοι μας και μια φωνή που μετατρέπει τον ήχο σε εικόνα!!!
Η Ξένια Γαργάλη ερμηνεύει το νέο της τραγούδι με τίτλο «Χαμένος Χρόνος» σε μουσική Περικλή Μπισκίνη και στίχους Μεταξίας Δρογώση, και μας υπενθυμίζει πως εμείς ορίζουμε τη ζωή και τα όνειρά μας.
Δυναμικό και «ηλεκτρισμένο» το τραγούδι, μας προτρέπει να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, να ξεφύγουμε απο κανόνες και ενοχές που μας περιορίζουν.
Εξομολογητικό αλλά και ανατρεπτικό το δεύτερο single του επερχόμενου δίσκου της Ξένιας Γαργάλη κινείται σε ένα πλαίσιο κοινωνικό και ανήσυχο, μας υπενθυμίζει το πολύπλευρο ταλέντο της και μας χαρίζει άλλη μια ερμηνεία υψηλής εκφραστικότητας μετά το πρώτο single «Τα γεγονότα».
Ένα τραγούδι για τον χρόνο, το χρόνο που κυλάει, γλιστράει και χάνεται πριν προλάβουμε να το καταλάβουμε.
Δεμένοι σφιχτά στα δεσμά της καθημερινότητας, των συμβάσεων και του καθωσπρεπισμού, ζούμε σαν υπνωτισμένοι μια ζωη στον «αυτόματο πιλότο», έναν ατέρμονο αγώνα δρόμου.
Φυλακισμένοι σε ένα παιχνίδι -ταινία τρόμου που κανείς δεν μας ρώτησε αν χωράμε στους κανόνες που έχουν τεθεί πριν από εμάς για εμάς.
ΣΤΙΧΟΙ
Μεταξία Δρογώση
Μες σε κανόνες κι ενοχές,
ζω δύο ψεύτικες στιγμές
τσαλακωμένες.
Με τη μορφή ενός θεριού,
με καθηλώνουν του καιρού
συντεταγμένες.
Χαμένος χρόνος.
Κι όμως ο χρόνος είμαι εγώ
και μόνο ό,τι ονειρευτώ
αυτό θα κάνω.
Δεν είναι ο χρόνος μια γραμμή,
είναι μονάχα μια στιγμή
μα (και) δεν τον χάνω.
Μέσα σε στάδια κλειστά
και με τα φώτα μου σβηστά
αγώνας δρόμου.
Η τύχη πάντα μυστικό,
μέσα σε άγριο σκηνικό
ταινία τρόμου.
Χαμένος χρόνος.
Κι όμως ο χρόνος είμαι εγώ
και μόνο ό,τι ονειρευτώ
αυτό θα κάνω.
Δεν είναι ο χρόνος μια γραμμή,
είναι μονάχα μια στιγμή
μα (και) δεν τον χάνω.
Ακούστε το τραγούδι ”Χαμένος Χρόνος” στα ψηφιακά καταστήματα
Spotify
Apple Music
Amazon Music
Deezer
▶ Γίνετε συνδρομητές στο YouTube κανάλι της Ξένιας Γαργάλη εδώ: http://bit.ly/XeniaGargali_Youtube 🎵
Ακολουθήστε την Ξένια Γαργάλη στο Spotify: https://spoti.fi/3o9GSR2
Εκεί μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη δισκογραφία της, και μουσικές λίστες με επιλογές της, σε ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο.
Κύριε Χριστοδούλου, στην Αθήνα έχουν παρουσιαστεί 15 θεατρικά έργα σας. Έχετε συνεργαστεί με αξιόλογους σκηνοθέτες, παραγωγούς, μουσικούς και κυρίως με ηθοποιούς. Οι περισσότερες παραστάσεις σας, έχουν βραβευτεί από σημαντικούς φορείς. Είστε ικανοποιημένος με όλα αυτά που πραγματοποιήσατε έως τώρα;
Ικανοποιημένος όχι. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ανικανοποίητος από τη φύση του. Νοιώθω απλά πιο γεμάτος. Ωστόσο, για έναν Θεατρικό συγγραφέα, δεν έχει καμιά σημασία πόσα έργα του έκαναν πρεμιέρα. Σημασία έχει, τι απήχηση είχαν στο κόσμο και βεβαίως η όποια διάρκειά τους στον χρόνο.
Πώς αισθάνεται κάποιος που του έχουν αποδοθεί τίτλοι όπως: «Ο πιο σημαντικός συγγραφέας», «ουσιαστικός», «συγκινητικός» και άλλα παρόμοια; Πόσο δεσμεύουν αυτές οι λέξεις τον ψυχισμό σας;
Αυτά ούτε καν τα λαμβάνω υπ όψιν μου. Υπήρξα μόνο σκεπτόμενος. Ως άνθρωπος που γράφω, οφείλω να είμαι πρωτίστως ….παρατηρητής! Έτσι διανύω τον δρόμο μου, έτσι όπως τον έχω στο μυαλό μου και όχι όπως θέλουν οι άλλοι… Θέλω να πω, πως είναι πολύ δύσκολο πια, να επηρεαστώ από τα διάφορα… .κι έτσι, παρ’ όλες τις ανατροπές που καθόρισαν ενίοτε με βία την ζωή μου, δεν θα πάψω ποτέ να διατηρώ τον ψυχισμό μου αναλλοίωτο ως άνθρωπος. Δεν σας κρύβω, πως αυτό θα ήθελα νάναι το δικό μου μεγαλείο.
Σε παλαιότερη συνέντευξή σας, είχατε αναφέρει, πως δεν δίνετε δεκάρα το τι λένε για σας. Το πρώτο που σας νοιάζει, είναι το πρόσωπο του θεατή καθώς χειροκροτεί στο φινάλε της παράστασης κάποιου έργου σας.
Μα αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό; Οι θεατές είναι αυτοί που θα δουν, θα ακούσουν, θα κρίνουν, θα σχολιάσουν…. Τα «Συγχαρητήρια» και τα «Μπράβο», είναι λόγια. Το πρόσωπο του θεατή και τα μάτια του, αυτά είναι η αλήθεια του. Τούτο το αναφέρω, διότι στον συγκεκριμένο χώρο, γεμίσαμε κόλακες… Δεν μπορείτε να διανοηθείτε τι ζημιά κάνουν στο Θέατρο αυτοί οι άνθρωποι….
Στα κείμενά σας, ως θεατρικός συγγραφέας, έχουμε όλοι καταλάβει, όλοι πως είστε αυστηρός. Eίστε το ίδιο αυστηρός και όταν σκηνοθετείτε;
Σε ότι γράφω, οφείλω να είμαι αυστηρός. Τώρα, όταν σκηνοθετώ, ναι, είναι φορές που εκνευρίζομαι, φωνάζω πολύ, λέω διάφορα, αλλά όλοι γνωρίζουν, γιατί το κάνω. Οι ηθοποιοί οφείλουν να νοιώσουν το κείμενο, να το καταλάβουν και να ενσωματωθούν με τον ρόλο τους.
Εν τούτοις, πρέπει να γνωρίζουν αυτοί που ασχολούνται με το θέατρο, πως είναι άλλο η σκηνοθεσία και άλλο η διδασκαλία του ρόλου. Και τα δύο πρέπει να γίνονται σωστά από τον ίδιο άνθρωπο.
Στο θέατρο δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ Δημοκρατία. Αυτό το τελευταίο, το λέω συνεχώς στη σχολή όπου διδάσκω.
Έχετε γράψει σημαντικότατα θεατρικά έργα. Βραβευτήκατε γι αυτά σε Ελλάδα και Η.Π.Α. Ποιο είναι το αγαπημένο σας είδος;
Προσωπικά δεν μπορώ να ξεφύγω από το δραματικό ύφος. Έχω περάσει πολλά στην ζωή μου, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι.
Η αλήθεια είναι, πως δεν θάθελα να έχω περάσει τόσα… Τα παιδικά βιώματα καθορίζουν ολόκληρη τη ζωή μας…. Όσο για τις βραβεύσεις που αναφέρατε, οφείλουμε όλοι να πηγαίνουμε.
Υπάρχουν κάποιοι φορείς που μας τιμούν. Πίσω τους υπάρχουν άνθρωποι. Ας μην τους ακυρώνουμε και νομίζουμε πως εμείς είμαστε κι άλλος δεν είναι… Αλλά οι άνθρωποι συνεχώς νομίζουν… Νομίζω… ίσως το πιο ανόητο ρήμα της Ελληνικής γλώσσας…
Υπάρχουν έργα σας που παίζονται και ξαναπαίζονται, Αυτό είναι επιτυχία για σας;
Δεν μου αρέσουν κάποιες Ελληνικές λέξεις. «Επιτυχία!» Σύνθετη λέξη που εμπεριέχει μέσα της, τη λέξη τύχη. Τυχερός δεν υπήρξα ποτέ στη ζωή μου. Για οτιδήποτε έγραψα, προσπάθησα. Μελέτησα. Κουράστηκα. Προσπαθώ σε όλα μου τα έργα, να υπάρχει μια ποιότητα. Να έχουν κάτι να πουν. Ασφαλώς και χαίρομαι που η Λέλα Καραγιάννη και ο Αττίκ, παίζονται από το 2016 κάθε καλοκαίρι σε Φεστιβάλ και Δήμους. Χαίρομαι που από το 2021 έως και σήμερα συνεχίζει ο Νικηταράς να περιοδεύει στις πόλεις.
Στην ζωή σας πως είστε; Ποια είναι η συμπεριφορά της απέναντί σας;
Με την συγκεκριμένη «κυρία», είχαμε αρκετές κόντρες, αλλά και πολύ γέλιο. Ήθελε να με αλλοιώσει. Να με κάνει όπως ήθελε αυτή. Δεν της πέρασε. Και τούτο, γιατί νοιώθω ήδη, πως έχω σχεδόν ολοκληρώσει. Δεν χαμπαριάζω πλέον και πολλά. Εντυπωσιάζομαι πολύ δύσκολα πια… Τι άλλο να μας πει η κυρα-Ζωή όταν γνωρίζει πως έχω δει με τα μάτια μου, ως Πολεμικός ανταποκριτής εφημερίδας, καταστροφές, παιδιά που πεινάνε, φτώχειες, πόλεμο, γριές να ουρλιάζουν από πόνο…
Τι ακόμα να μου πει η «κυρά-Ζωή», όταν κάποτε κάπνισα γόπα από κάτω;… Όταν κάποτε λούστηκα σε βρύση στο Θησείο, γιατί μου είχαν κόψει το νερό; Θυμάμαι έλεγα: «Άντε ρε κυρά Ζωή, συνέχισε…»
Τα επόμενά σας σχέδια;
Πριν αρκετά χρόνια, έγραψα «Το Βάλς της Κόκκινης βροχής». Θα κάνει πρεμιέρα για πρώτη φορά στις 11 Μαΐου στο Θέατρο ΕΚΣΤΑΝ. Η σκηνοθεσία θα είναι του Λευτέρη Λουκαδή και θα παίξουν η Ελένη Οικονομίδου και η Έθελ Λουκαδή. Η μουσική της παράστασης ανήκει στον Δημήτρη Παπαθανασίου.
Επίσης τέλος Μαΐου στην Βοστώνη, στο πλαίσιο του 10ου Θερινού Πανεπιστημίου θα πραγματοποιήσω, ως θεατρικός συγγραφέας, μία ομιλία μου και συγκεκριμένα στο MALIOTIS CULTURAL CENTER με τίτλο, «Μαθαίνοντας την Ελληνική γλώσσα, μέσα από ένα Θεατρικό έργο. Από την σύλληψη έως την πρεμιέρα». Η υπεύθυνη του Πανεπιστημιακού αυτού προγράμματος, θα είναι η κα Νικολέττα Τσιτσανούδη-Μαλλίδη.
Ποιες είναι οι πιο δυνατές σας στιγμές στην Θεατρική σας πορεία;
Είναι αρκετές αλλά θα αναφέρω τρεις, σε τρεις διαφορετικές παραστάσεις: 1) Όταν μια γιαγιά 85 ετών, συγκινημένη έπιασε τα δυο μου χέρια και πήγε να μου τα φιλήσει, 2) Όταν ο κ. Μόρτζος στο τέλος κάποιου έργου μου που είδε, ανέβηκε στη σκηνή και είπε με πείσμα, «Αυτό είναι Θέατρο!» και 3) Όταν ένας ηλικιωμένος μετά την παράσταση, ήρθε κοντά μου και μου ψιθύρισε το απίστευτο: «Κύριε Χριστοδούλου, σήμερα, μετά από αυτό που είδα, βαπτίστηκα!».
Άνετη και πλούσια ζωή, ή θέατρο;
Ακούστε: Μου δόθηκαν ευκαιρίες να έχω μια άνετη και πλούσια ζωή όπως λέτε. Και μια και δυο φορές! Το γνωρίζουν όλοι οι φίλοι μου αυτό. Όμως, προτίμησα το Θέατρο και την ελευθερία μου με το οποιοδήποτε τίμημα. Έτσι είμαι, τι να κάνω, με τα οποιαδήποτε κουσούρια μου, με τις…. αποτομοσύνες μου, τις παραξενιές μου, αλλά και με τις δικές μου αξίες…. κι όποιος αγαπάει πραγματικά τον Γιώργο έτσι όπως είναι, παραμένει δίπλα του…
Κύριε Χριστοδούλου, τελικά θα αλλάξει ποτέ αυτός ο κόσμος;
«Ότι μπορούμε, το οφείλουμε. Ο κόσμος θα αλλάξει μόνο με την καλοσύνη. Ποτέ με την εκδίκηση». Μα σα τα λέω αυτά, γυρίζω πίσω, στο 1978 και ακούω δίπλα μου τον Μάνο να μου απαντάει:
«Γι αυτό ακριβώς, αυτός ο κόσμος δεν θ’ αλλάξει ποτέ!»
Με ένα ερωτικό τραγούδι μας προϊδεάζει για το τι ακολουθεί ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος τραγουδοποιός Δημήτρης Ρούσσος.
Το «Εκείνη» είναι το τελευταίο single πριν την κυκλοφορία του album (έχουν προηγηθεί το “Σαν Αστέρι Γυρίζεις” και το “Όλα Εσύ”) , ένα ακουστικό κομμάτι για έναν έρωτα που μας στοιχειώνει. «Όλα είναι γκρίζα όταν η καρδιά νιώθει κενή», αυτό είναι το μήνυμα του τραγουδιού και του δημιουργού/ερμηνευτή μέσα από το black n white αισθητικής video clip του.
Με επιρροές από την hip hop,ποπ, ροκ, ελληνική και ξένη μουσική σκηνή και καταγωγή από Μικρά Ασία και Πάρο, ο Δημήτρης Ρούσσος ξεκίνησε ως αυτοδίδακτος στην κιθάρα και με τον καιρό ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι. Έφτασε μέχρι τα battles στο “The Voice” του 2017 και σήμερα εκτός από μουσική παραδίδει μαθήματα κιθάρας και personal training!
Τα προσωπικά του βιώματα αποτελούν την πηγή έμπνευσης και εκφράζονται μουσικά και στιχουργικά άλλοτε με θυμό και λύπη κι άλλοτε με γλυκιά, νοσταλγική κι ονειροπόλα ματιά.
Δέκα διαφορετικά τραγούδια στο album «ΑΜΠΑΡΙΖΑ» που κυκλοφορεί σύντομα από την Inspiralpro Music με υπογραφή σε στίχους και μουσική του ιδίου.
Δείτε το video clip από το τραγούδι «Εκείνη»:
Επίσης το video clip από το τραγούδι «Σαν Αστέρι Γυρίζεις»:
Η τηλεόραση έχει αλλάξει πλέον, έχει γίνει τρομακτική, υπάρχει τοξικότητα, δήλωσε
Η Βίκυ Χατζηβασιλείου μίλησε για το «Πάμε Πακέτο» αλλά και τον λόγο αποχής της από την τηλεόραση, καθώς ήταν καλεσμένη στο πλατό της εκπομπής «Πρωινό Σου Σου» την Παρασκευή 29 Μαρτίου.
Συγκεκριμένα, για την πορεία της στην τηλεόραση ανέφερε: «Στο “Πάμε Πακέτο” λύτρωνα ανθρώπους από μεγάλα ζητήματα ζωής. Είχα κάνει ζωντανό με τον Γιώργο τον Παπαδάκη. Η τηλεόραση έχει αλλάξει πλέον, έχει γίνει τρομακτική, υπάρχει τοξικότητα, το νιώθω. Και αυτός είναι ο λόγος που είμαι εκτός τηλεόρασης αυτό το μεγάλο διάστημα. Νιώθω ότι δεν είμαι πια συμβατή με όλο αυτό που συμβαίνει στην ελληνική τηλεόραση. Έχω δουλέψει τόσο πολύ με την αυτογνωσία μέσα μου και γύρω μου και έξω μου που είναι σαν να προδίδω όλο αυτό, δηλαδή πρέπει να κάνω κάτι πολύ ιδεατό στην τηλεόραση για να το κάνω, που δεν υπάρχει ιδεατό. Δεν έχω σκεφτεί, γιατί δεν με απασχόλησε».
Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Όλοι με ρωτάνε γιατί σταμάτησε το “Πάμε Πακέτο”. Ήταν μια εκπομπή που τους κρατούσε, τους έδινε συναίσθημα, που δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή μια εκπομπή που να το κάνει αυτό. Επίσης, κάτι άλλο περίεργο που μου συμβαίνει είναι ότι κάποιοι μου λένε: “Α, εσείς είστε που κάνετε το “Πάμε Πακέτο”, για κάποιους δεν έχει σταματήσει η εκπομπή και δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό».
«Δεν θέλω να κάνω τηλεόραση για να κάνω τηλεόραση», κατέληξε η Βίκυ Χατζηβασιλείου.
Το Νέο Ζεϊμπέκικο Κόσμημα του Θωμά Δημητρακόπουλου Με Τίτλο “Γαρίφαλα”
Η Heaven Music παρουσιάζει με υπερηφάνεια το νέο μουσικό αριστούργημα του αγαπημένου Θωμά Δημητρακόπουλου, το ζεϊμπέκικο που θα κατακτήσει τις καρδιές του κοινού με τον τίτλο “Γαρίφαλα”. Η πολυαναμενόμενη κυκλοφορία αυτού του κομματιού αποτελεί το αποκορύφωμα μιας διετούς περιόδου προετοιμασίας και αναμονής.
Ο Θωμάς Δημητρακόπουλος, με το μοναδικό του ταλέντο και την ικανότητά του να αγγίζει την ψυχή του κοινού, δημιούργησε ένα ζεϊμπέκικο που συνδυάζει τον παραδοσιακό ήχο με τη σύγχρονη αισθητική. Οι εντυπωσιακές μελωδίες και ο στίχος με βάθος αναδεικνύουν τον πλούτο της ελληνικής μουσικής κληρονομιάς.
Το “Γαρίφαλα” αναδεικνύεται ως ένα αυθεντικό κομμάτι, καθώς ο Θωμάς Δημητρακόπουλος επιδεικνύει την εξαιρετική του φωνητική ερμηνεία και την μοναδική του δεξιοτεχνία. Με την παραγωγή της Heaven Music, το τραγούδι ακούγεται σαν ένα εναρκτήριο βήμα προς μια νέα εποχή στην ελληνική μουσική σκηνή.
Η Heaven Music προσκαλεί τους λάτρεις του ελληνικού τραγουδιού να ανακαλύψουν το “Γαρύφαλλα” και να αφεθούν στην μαγεία του ζεϊμπέκικου, που σίγουρα θα αποτελέσει τον ύμνο των ερωτευμένων και σε όσους λατρεύουν τη παράδοση.
Μην χάσετε την ευκαιρία να απολαύσετε το “Γαρίφαλλα”, διαθέσιμο τώρα σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και στα καταστήματα μουσικής. Αφεθείτε στην μαγεία του Θωμά Δημητρακόπουλου και ανακαλύψτε ένα νέο κεφάλαιο στην ελληνική μουσική παράδοση.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με την Heaven Music: Διεύθυνση: Λεωφόρος Κηφισίας 10, Athens, Greece Τηλέφωνο: +30 21 0689 2090 Email:info@heavenmusic.gr Ιστοσελίδα: https://heavenmusic.gr/
Οι Μορφές Έκφρασης ανακοινώνουν σεμινάριο «Θεατρικού παιχνιδιού» με θέμα «Παίζοντας με τις Τέχνες».
Η Άννα Σεβαστή Τζίμα δημιουργός του «Παιδί & Τέχνη» και του Θερινού Καλλιτεχνικού Σχολείου στο Δάσος ( Καλλιτεχνικό Summer Camp στον Βοτανικό κήπο Διομήδους) αλλά και παραστάσεων-παιχνίδι για μικρά παιδιά (Κού-Κου! Μια βόλτα στο δάσος… κ.ά.) σας προσκαλεί για πρώτη φορά, μετά από 20 χρόνια πορείας, σ’ ένα σεμινάριο θεατρικού παιχνιδιού με θέμα «Παίζοντας με τις Τέχνες». Το σεμινάριο απευθύνεται σε: Καλλιτέχνες (Ζωγράφους, χορευτές, ηθοποιούς κ.α), παιδαγωγούς (προσχολική αγωγή, Νηπιαγωγούς, Δασκάλους), performer, εμψυχωτές κ.α.
«Το παιχνίδι είναι μαζί!»
Δημιουργία ομάδας – Παιχνίδια στο λεπτό – Δεν θέλω να παίξω – Η
Τέχνη είναι παιχνίδι- 2 παιχνίδια για τις τέχνες
Διάρκεια: 4 συναντήσεις (Τετάρτες: 20, 27 Μαρτίου & 3, 10 Απριλίου
2024)
Ώρα: 7:00 μ.μ. – 9:30 μ.μ.
Τρόπος πληρωμής – Κόστος συμμετοχής: Κόστος συμμετοχής: 60€ Το ποσό καταβάλλεται εξ ολοκλήρου με την εγγραφή.
Όταν μια νεαρή Αμερικανίδα φτάνει στη Ρώμη για να αφιερώσει τη ζωή της στην υπηρεσία της εκκλησίας, συναντά ένα σκοτάδι που την κάνει να αμφισβητήσει την ίδια της την πίστη και αποκαλύπτει μια τρομακτική συνωμοσία που ελπίζει να φέρει τη γέννηση του κακού. Στην ταινία “Ο Πρώτος Οιωνός” πρωταγωνιστούν οι Nell Tiger Free (“Servant”), Tawfeek Barhom (“Mary Magdalene”), Sonia Braga (“Kiss of the Spider Woman”), Ralph Ineson (“The Northman”) και Bill Nighy (“Living”). Η ταινία σε σκηνοθεσία της Arkasha Stevenson, βασίζεται σε χαρακτήρες που δημιούργησε ο David Seltzer (“The Omen”), με σενάριο του Ben Jacoby (“Bleed”) και σενάριο των Tim Smith & Arkasha Stevenson και Keith Thomas (“Firestarter”). Παραγωγοί είναι οι David S. Goyer (“Hellraiser”) και Keith Levine (“The Night House”) και εκτελεστικοί παραγωγοί οι Tim Smith, Whitney Brown (“Rosaline”) και Gracie Wheelan.
Σκηνοθεσία: Arkasha Stevenson
Πρωταγωνιστούν: Nell Tiger Free (“Servant”), Tawfeek Barhom (“Mary Magdalene”), Sonia Braga (“Kiss of the Spider Woman”), Ralph Ineson (“The Northman”) και Bill Nighy (“Living”)
Σενάριο: Tim Smith & Arkasha Stevenson, Keith Thomas βασισμένο σε χαρακτήρες που δημιούργησε ο David Seltzer (“The Omen”), με σενάριο του Ben Jacoby (“Bleed”)
BOY KILLS WORLD Trailer Λίγα λόγια για την ταινία Ο Μπιλ Σκάρσγκαρντ πρωταγωνιστεί ως ο «Boy», ένα κωφάλαλο αγόρι που μεγαλώνει αναζητώντας εκδίκηση από την Χίλντα Βαν Ντερ Κόι (Φάμκε Γιάνσεν), την σαλεμένη μητριάρχισσα μιας μετα-αποκαλυπτικής δυναστείας που δολοφόνησε τους γονείς του. Με τη βοήθεια ενός μυστηριώδη σαμάνου (Γιαγιάν Ροχιάν) και οδηγό την εσωτερική του φωνή, το αγόρι μετατρέπεται σε φονική μηχανή που απελευθερώνεται στη διάρκεια της ετήσιας σφαγής αντιφρονούντων. Με τον «Boy» να σκορπάει τον θάνατο, οι σφαγές και το αιματοκύλισμα οδηγούν σε ένα εφιαλτικό χάος. Ένα εξωφρενικό υπερθέαμα αιματηρής δράσης, εμπνευσμένo από αγαπημένες ταινίες δράσης, υπερηρώων και anime.
Μία απίστευτη κινηματογραφική περιπέτεια τοποθετημένη σε μία εφιαλτική πραγματικότητα, σε παραγωγή Σαμ Ράιμι (Τριλογία Evil Dead, Τριλογία Spider – Man, Doctor Strange in the Multiverse ofMadness). Με τους Μπιλ Σκάρσγκαρντ (Το Αυτό, JohnWick 4), Τζέσικα Ροθ (HappyDeathDay), Μισέλ Ντόκερι (Downton Abby), Άντριου Κότζι (Warrior), Γιαγιάν Ροχιάν (TheRaid: Redemption) και Φάμκε Γιάνσεν (Τριλογία X – Men). Σκηνοθεσία: Μόριτζ ΜορΗθοποιοί: Μπιλ Σκάρσγκαρντ, Τζέσικα Ροθ, Μισέλ Ντόκερι, Άντριου Κότζι, Γιαγιάν Ροχιάν, Φάμκε ΓιάνσενΕίδος: Δράσης, ΘρίλερΔιάρκεια: 115’
Στην ταινία Ghostbusters: Η Αυτοκρατορία του Πάγου, η οικογένεια Spengler επιστρέφει εκεί που ξεκίνησαν όλα– στον χαρακτηριστικό πυροσβεστικό σταθμό της Νέας Υόρκης – για να συνεργαστεί με τους αυθεντικούς Ghostbusters, που έχουν δημιουργήσει ένα άκρως απόρρητο εργαστήριο ώστε να «απογειώσουν» την επιχείρηση κυνηγιού φαντασμάτων. Όταν, όμως, βρίσκουν ένα αρχαίο αντικείμενο που απελευθερώνει διαβολική δύναμη, νέοι και παλιοί Ghostbusters συνεργάζονται για να προστατέψουν την πόλη τους και να σώσουν τον κόσμο από μια δεύτερη Εποχή του Πάγου.
Σκηνοθεσία: Gil Kenan
Σενάριο: Jason Reitman & Gil Kenan
Πρωταγωνιστούν: Paul Rudd, Carrie Coon, Finn Wolfhard, Mckenna Grace, Kumail Nanjiani, Patton Oswalt, Celeste O’Connor, Logan Kim, Dan Aykroyd, Ernie Hudson, Annie Potts
Βασισμένη στην ταινία του 1984 “Ghostbusters”
Μια ταινία του Ivan Reitman σε σενάριο Dan Aykroyd και Harold Ramis
Ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας επιλέγει φέτος η Αιμιλία Υψηλάντη να παρουσιάσει την ανοιξιάτικη σεζόν στο θέατρο «Αργώ», σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κοέν.
Η «Μπερνάρντα ‘Αλμπα» (Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα – La Casa de Bernarda Alba), το τελευταίο πριν τον θάνατό του, έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα επικεντρώνεται στην ιστορία της χήρας Μπερνάρντα που μεγαλώνει σύμφωνα με τους κανόνες της εποχήςκαι της τάξης της, τις πέντε κόρες της.
Η δόνια Μπερνάρντα ανήκει στην αστική τάξη και γαλουχήθηκε με όλες τις συντηρητικές ιδέες τής εποχής της. Τη βρίσκουμε στο σπιτικό της, αμέσως μετά τον θάνατό του άντρα της να ετοιμάζεται να παντρέψει την μεγαλύτερη κόρη της, την Αγκούστια με τον Πέπε Ρομάνο. Είναι η μόνη από τις κόρες που έχει περιουσία. Προίκα . Μια προίκα που θα της εξασφαλίσει έναν γάμο όπως πρέπει. Παρόμοια κοινωνική τάξη, ανύπαρκτος έρωτας.
Ο νέος και ωραίος Πέπε Ρομάνο είναι το αντικείμενο του πόθου όλων των γυναικών του σπιτιού. Η ζωή των πέντε κοριτσιών περιστρέφεται γύρω από τον μύθο αυτού του άνδρα.
Η Μαγκνταλένα, η Αμέλια, η Μαρτίριο και η Αδέλα κλεισμένες στο ασφυκτικό περιβάλλον από τους κοινωνικούς κανόνες που επιβάλλει η εποχή και τους οποίους με άτεγκτο τρόπο υπερασπίζεται η μητέρα τους, είναι σε ηλικίες γάμου. Προσδοκούν να αφήσουν γρήγορα το σπίτι των γονιών και να ζήσουν τη δική τους ζωή.
Η αυστηρότητα της μητέρας τους στερεί τις μικρές και μεγαλύτερες χαρές της νιότης, τη γυναικεία φιλαρέσκεια, την κοριτσίστικη ματαιοδοξία, τις βόλτες κάτω από την πανσέληνο, το φλερτ, τις φιλίες, το πάθος που τις πνίγει τις φεγγαρόλουστες νύχτες.
Η Αδέλα, η μικρή κόρη και ίσως το απόλυτο σύμβολο της ανάγκης του πόθου για ελευθερία ερωτεύεται τον Ρομάνο και ζει μαζί του έναν φλογισμένο έρωτα.
Θα καταφέρει να ξεφύγει; Να επαναστατήσει απέναντι στην τυραννική εξουσία της μητέρας;
Το σπίτι των έξι γυναικών θυμίζει άλλοτε μοναστήρι, άλλοτε σχολαρχείο κι άλλοτε φυλακή και η μητέρα γίνεται σύμβολο του αυταρχισμού. Η πατριαρχία με τον θάνατο του συζύγου της έχει περάσει στην ίδια οδηγώντας την να παίξει το ρόλο του καταπιεστή γονιού που πρέπει τα παιδιά του να κάνουν όλα όσα αυτός νομίζει σωστά.
Σύμφωνα με τα κείμενα , στο πρόσωπο της επαναστάτριας ερωτευμένης Αδέλα ο Λόρκα αποτυπώνει το δικό του πρόσωπο. Η κρυφή, λόγω εποχής, ομοφυλοφιλία του και η δημοκρατική του δράση είναι αυτές που θα οδηγήσουν στη δολοφονία του από τους φαλαγγίτες φρανκιστές την ίδια χρονιά που έχει ολοκληρώσει το Σπίτι της Μπερνάρντα (1936).
Στην παράσταση του θεάτρου «Αργώ», ο σκηνοθέτης παρουσιάζει τη μεγάλη εικόνα και αναδεικνύει την κοινωνικοπολιτική διάσταση του έργου.
Φωτογραφικό ντοκουμέντο: έτσι φανταζόταν ο Λόρκα το «Δράμα των Γυναικών στα χωριά της Ισπανίας»· δηλαδή, «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα». Και πράγματι στο έργο του «φωτογραφίζει» τη Δόνια Φρασκίτα Άλμπα που γνώρισε στο χωριό Ασκερόσα, η οποία δυνάστευε τις πέντε ανύπαντρες κόρες της. Φωτογραφίζει αυτά τα υπαρκτά πρόσωπα και τ’ αποτυπώνει με μια έκφραση καθαρού ρεαλισμού – εκμεταλλευόμενος εξάλλου την κλίση του στη φωτογραφία. Τα δύο αυτά συστατικά επιχειρεί να αναγνώσει, και στη συνέχεια να «μεταφράσει» η νέα αυτή παραγωγή του Θεάτρου Αργώ. Πράγματι θα στοχεύσουμε σ’ ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο που θ’ αποτυπώνει το πολιτικό πλαίσιο της εποχής που συντέθηκε το έργο. Δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση της συγγραφής του ο Λόρκα πεθαίνει. Ο θάνατος αυτός δεν μπορεί παρά να είναι το αποτέλεσμα της αντίστασής του σε ό,τι συντηρητικό τον κύκλωνε στην Ισπανία. Προφητικό το έργο για τη ζωή του. Αδύνατον να μην ταυτίσουμε την Αδέλα με τον ίδιο τον ποιητή. Στην παράσταση ο οίκος της Μπερνάρντα μεγεθύνεται· παίρνει τη διάσταση της μεγάλης εικόνας, μετατρέπεται σε μια ολόκληρη κοινωνία που πλημμυρίζεται από μισαλλοδοξία και πολεμά να επιβάλλει βάναυσα μια σαρωτική ομοιογένεια. Μια κοινωνία, όπου ο φασισμός έχει σαφώς εξαπλωθεί – με όλα τα ολέθρια συνακόλουθά του. Ναι, στον οίκο αυτόν κατοικεί πλέον η βία και ο φόβος. Από αισθητικής απόψεως, στεκόμαστε με ενδιαφέρον μπροστά στην επιταγή του ίδιου του Λόρκα για το συγκεκριμένο έργο: «Όχι ποίηση – ούτε ίχνος ποίησης! Μόνο ρεαλιστική αποτύπωση!» Αυτή η οδηγία έχει κατά συντριπτική πλειοψηφία αγνοηθεί από την –ελληνική τουλάχιστον– παραστασιογραφία. Εξ ου και η ποιητικότατη, έξοχη μετάφραση του Γκάτσου είναι ακόμη σκηνικά ανθεκτική. Όμως, στη νέα αυτή παραγωγή –το ευνοεί δυστυχώς και η εποχής μας– η έννοια και η αισθητική ενός σκληρού ντοκουμέντου νιώθουμε πως εξάπτει γονιμότερα τη δημιουργική μας φαντασία, απαλλάσσει το έργο από κάθε στοιχείο ηθογραφίας και μας φέρνει αντιμέτωπους με μια πραγματικότητα που θα ευχόμασταν να μην είναι αληθινή.
Με αρώματα απ’ την Ανατολή και χρώματα απ’ τη Δύση, η πολυτάλαντη ΕλληνοΑρμένια ARTENIAN ντεμπουτάρει δισκογραφικά με το single ANASTENAGMOS! Με χαρακτηριστική ζεστή χροιά, ευέλικτη φωνή με παραδοσιακά γυρίσματα και class ομορφιά, η τραγουδοποιός-ερμηνεύτρια ARTENIAN εντυπωσιάζει με την ερμηνεία της, τον σύγχρονο ήχο, τα παραδοσιακά όργανα και το μοναδικό στυλ! Μια σύγχρονη Ethnic πρόταση με την δικής της ταυτότητα. Κυκλοφορεί ψηφιακά παντού από την POLYMUSIC Η ARTENIAN ήρθε για να μείνει.. απολαύστε την! Music: RZ, Michael Theodoridis, ARTENIAN Lyrics: Michael Theodoridis, ARTENIAN Arrangement: RZ, Michael Theodoridis, ARTENIAN Music Production: RZ Klarinet: Vasilis Athanasiou Recordings: RZ, Nvelope Studio Mix & Master: Soundgarden Studios Remastering: Mr.Master USA Director: Nick Christod Styling: Mei Bellou Hair & Makeup: Anastasia Kastanara Choreographers: Claire Karapidaki, AngelikiKotsiali (Prodancers Studios) Dancers: Katerina Polichroniadou, Christina Kamitsaki, Yolanda Chrisochoidou Locations: Slay on Fleek Studio, Mi Me Lismonei Art Café Κυκλοφορεί ψηφιακά παντού από την POLYMUSIC
ANASTENAGMOS ‘Εχω έναν καημό μεγάλο Που με τυραννά θέλω κι άλλο Άπονη καρδιά, χτυπάς και παίρνεις τα κλειδιά Πίκρα μου γλυκιά μου αλμύρα Είσαι η δική μου μοίρα Ζήτησα στεριά και πήρα θάλασσα βαθιά Φέρτε μου να πιω τ’ ακριβότερο ποτό Να ξεχάσω τ’ όνομά μου, να ξαναγεννηθώ Μέσα στη φωτιά, μέσα στου καπνού τη ζάλη Φίλησέ με πάλι, μήπως και σωθώ Περιμένω τόσα χρόνια Μεσ’ τα άσπρα μου σεντόνια
Πήρανε φωτιά τα χιόνια, χάθηκα στο φως Μέρα νύχτα μαραζώνω Καίγομαι και σιγολιώνω Σκέφτομαι εσένα μόνο, αναστεναγμός Θα σου χτίσω ένα γεφύρι Αν μου κάνεις το χατίρι Μια ζωή να μου χαρίσεις, μια παρηγοριά Δυναμώνω και θεριεύω Σαν αερικό χορεύω Σαν ποτάμι σε γυρεύω μέσα στα βουνά Φέρτε μου να πιω τ’ ακριβότερο ποτό Να ξεχάσω τ’ όνομά μου, να ξαναγεννηθώ Μέσα στη φωτιά, μέσα στου καπνού τη ζάλη Φίλησέ με πάλι, μήπως και σωθώ Περιμένω τόσα χρόνια Μεσ’ τα άσπρα μου σεντόνια Πήρανε φωτιά τα χιόνια, χάθηκα στο φως Μέρα νύχτα μαραζώνω Καίγομαι και σιγολιώνω Σκέφτομαι εσένα μόνο, αναστεναγμός Φέρτε μου να πιω τ’ ακριβότερο ποτό Να ξεχάσω τ’ όνομά μου, να ξαναγεννηθώ Μέσα στη φωτιά, μέσα στου καπνού τη ζάλη Φίλησέ με πάλι, μήπως και σωθώ Περιμένω τόσα χρόνια Μεσ’ τα άσπρα μου σεντόνια Πήρανε φωτιά τα χιόνια, χάθηκα στο φως Μέρα νύχτα μαραζώνω Καίγομαι και σιγολιώνω Σκέφτομαι εσένα μόνο, αναστεναγμός
4 βραβεία για την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «PoorThings» – καλύτερη ταινία animation η ταινία του HayaoMiyazaki «Το Αγόρι και ο Ερωδιός»
Η χθεσινή βραδιά απονομής των 96ων βραβείων Oscars, με την Emma Stone να κερδίζει το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου, κόντρα στα προγνωστικά, επικύρωσε και τυπικά την καλλιτεχνική ιδιοφυία του Γιώργου Λάνθιμου, η σκηνοθεσία του οποίου, όπως αποδείχθηκε, αναδεικνύει σε Οσκαρικό βαθμό την ερμηνευτική παλέτα του/της ηθοποιού του.
4 βραβεία, λοιπόν, απέσπασε η ταινία «Poor Things» η οποία σαρώνει και στο ελληνικό box office, έχοντας ήδη ξεπεράσει τα 410.000 εισιτήρια, και με τις προβολές να συνεχίζουν να ενθουσιάζουν τους θεατές: Α’ γυναικείου ρόλου, σκηνογραφίας, μακιγιάζ/κομμώσεων και κοστουμιών.
Η τελευταία ταινία του auteur Hayao Miyazaki «Το Αγόρι και ο Ερωδιός» (The Boy and the Heron) η οποία συγκινεί το κοινό όλων των ηλικιών που συνεχίζει να την απολαμβάνει στις κινηματογραφικές αίθουσες, όπως ήταν αναμενόμενο, απέσπασε το Oscar καλύτερης ταινίας animation, γεμίζοντάς μας ελπίδα πως δεν θα είναι τελικά η τελευταία ταινία του μεγάλου εικονοκλάστη δημιουργού που ενορχηστρώνει μοναδικά συναίσθημα και φαντασία.
Μια πολύ καλή κινηματογραφική χρονιά επισφραγίστηκε χθες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και η αντίστροφη μέτρηση για το επόμενο “And the Oscar goes to…” έχει ήδη ξεκινήσει.
Η Ανδριάνα Μπάστα είναι μία ταλαντούχα τραγουδίστρια που κάνει τα πρώτα της δισκογραφικά βήματα και ξεχωρίζει,έρχεται να μας ταξιδέψει αλλά και να μας ξεσηκώσει με το τραγούδι με τίτλο «Εμένα Βρήκες» σε στίχους του Θάνου Ντάγκα και μουσική του Χρήστου Ρουπάκια, ένα ζεϊμπέκικο που σίγουρα θα αγκαλιάσει ο κόσμος, αφού έχει δείξει εξαιρετικό ενδιαφέρον για την ίδια τα τελευταία χρόνια.
Η πολλά υποσχόμενη ταλαντούχα και γοητευτική τραγουδίστρια η οποία πρέπει να τονίσουμε ότι παίζει και καταπληκτικό μπουζούκι μοιράζεται μαζί μας ένα υπέροχο τραγούδι,με την εξαιρετική χροιά της.
Η Ανδριάνα είναι στα καλύτερα της έχοντας εξαιρετική σκηνική παρουσία και καλή διάθεση,είναι μια πολλά υποσχόμενη καλλιτέχνης που σίγουρα το όνομα της και η φωνή της θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια, είναι μία από τις πλέον επιτυχημένες,εντυπωσιακές κι αγαπητές τραγουδίστριες της νεότερης γενιάς.
