LIFE STYLE

Συνελήφθη στα Καλύβια, στο πλαίσιο του αυτοφώρου, 66χρονος οδηγός σχολικού λεωφορείου ο οποίος οδηγούσε χωρίς δίπλωμα.

Ο άνδρας εντοπίστηκε να μεταφέρει 40 μαθητές με σχολικό λεωφορείο ιδιωτικού σχολείου.

Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι το δίπλωμά του είχε αφαιρεθεί κατά το παρελθόν σε προηγούμενο έλεγχο, καθώς είχε συλληφθεί για οδήγηση υπό την επίδραση αλκοόλ, επικίνδυνη οδήγηση, βία κατά υπαλλήλων, απείθεια και εξύβριση.

Η ανακοίνωση της ΓΑΔΑ

Συνελήφθη, στο πλαίσιο του αυτοφώρου, μεσημβρινές ώρες σήμερα (4-4-2023) στα Καλύβια, από αστυνομικούς του Β’ Τμήματος Τροχαίας Νοτιοανατολικής Αττικής, 66χρονος ημεδαπός για οδήγηση στερούμενος άδειας ικανότητας οδήγησης.

Ειδικότερα, ο ως άνω οδηγός εντοπίστηκε έξωθεν σχολικού συγκροτήματος στα Καλύβια, να οδηγεί λεωφορείο ιδιοκτησίας του, έχοντας ως επιβάτες περί τους 40 μαθητές.

Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι ο 66χρονος οδηγούσε στερούμενος άδειας ικανότητας οδήγησης, καθώς του είχε αφαιρεθεί σε προγενέστερο χρόνο, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Τροχαίας Αττικής, έπειτα από παράβαση που του είχε βεβαιωθεί και είχε συλληφθεί για οδήγηση υπό την επίδραση αλκοόλ, επικίνδυνη οδήγηση, βία κατά υπαλλήλων, απείθεια και εξύβριση.

Στη συνέχεια, το λεωφορείο ακινητοποιήθηκε, οι μαθητές αποβιβάστηκαν και το δρομολόγιο επιστροφής τους πραγματοποιήθηκε από έτερα λεωφορεία.

Ο 66χρονος έχει συλληφθεί στο παρελθόν για παρόμοια αδικήματα.

Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί στον αρμόδιο Εισαγγελέα.

kathimerini.gr

Μάλιστα, συχνά, οι έχοντες την τάση να αργούν, δεν έχουν συναίσθηση του χαρακτηριστικού τους αυτού.

Ολοι γνωρίζουμε κάποιον που συνηθίζει να καθυστερεί και να στήνει στα ραντεβού του, είτε πρόκειται για προσωπικής φύσης ή επαγγελματικής.

Στην τάση αυτή, που φαίνεται να μην είναι σκόπιμη, ρόλο παίζουν λογής παράγοντες, όπως η αντίληψη και η διαχείριση του χρόνου, καθώς και η προσωπικότητα, σύμφωνα με τους ειδικούς.

«Είναι πιθανό να υπάρχει ένας μηχανισμός στον εγκέφαλο που προκαλεί σε κάποιους ανθρώπους την τάση αυτή αργοπορίας, καθώς υποτιμούν το χρόνο που χρειάζονται για να φτάσουν στο ραντεβού τους» σημειώνει ο Χιούγκο Σπιρς, καθηγητής Γνωστικών Νευροεπιστημών στο University College London και συν-επικεφαλής σε μελέτη του 2017 που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Hippocampus.

Οπως εξηγεί ο ίδιος, ο υπόκαμπος είναι μια δομή του εγκεφάλου που ευθύνεται για λειτουργίες του χρόνου, όπως το να θυμόμαστε πότε να κάνουμε κάτι και πόσο χρόνο χρειάζεται αυτό.

Έτερη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Reviews Neuroscience υποστηρίζει πως οι νευρώνες στον υπόκαμπο που λειτουργούν ως «κύτταρα χρόνου», συμβάλλουν στη χρονική αντίληψή μας και τη μνήμη πραγμάτων, ωστόσο το γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν την τάση να υποβαθμίζουν διαρκώς το χρόνο, παραμένει ασαφές. 

Οι παράγοντες

Ενας παράγοντας, διευκρινίζει ο Σπιρς, ίσως έχει να κάνει με τον χώρο. Στην έρευνα του 2017, ζήτησε από 20 φοιτητές που προσφάτως είχαν μετακομίσει στο Λονδίνο, να σχεδιάσουν ένα χάρτη της περιοχής του πανεπιστημίου τους και να υπολογίσουν τους νεκρούς χρόνους για διαφορετικούς προορισμούς. Παρότι οι εκτιμήσεις τους για το χώρο διευρύνονταν με τη γνώση μιας περιοχής, οι υπολογισμοί για τους χρόνους μεταφοράς άλλαζαν  με την εξοικείωση. «Αν είσαι πολύ εξοικειωμένος με έναν χώρο, αρχίζεις να προεξοφλείς την ταλαιπωρία που θα χρειαστεί» λέει ο Σπιρς. 

Σε άλλες περιπτώσεις, λένε οι ειδικοί, η καθυστέρηση έχει να κάνει με το ότι υπολογίζουμε το χρόνο βάσει του πόσο θεωρούμε πως θα χρειαστήκαμε σε ανάλογες δραστηριότητες και υποχρεώσεις του παρελθόντος, ωστόσο οι αναμνήσεις και η αντίληψή μας δεν είναι πάντα ακριβείς.

«Αν έχουμε μακρά εμπειρία σε μία δραστηριότητα, είναι πιο πιθανό να υποτιμήσουμε το πόσο θα χρειαστούμε» λέει η Εμιλι Γουάλντουμ, επίκουρη καθηγήτρια στο Κάμπελ Βόρειας Καρολίνας και επικεφαλής συγγραφέας μελέτης του 2016. Στην έρευνα, η Γουάλντουμ διαπίστωσε πως περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η μουσική ή η πολυκοσμία κι ο συνωστισμός, μπορούν να αλλοιώσουν την αίσθηση του χρόνου. 

Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια εργασίας με ερωτήσεις γενικών γνώσεων, η Γουάλντουμ διαπίστωσε πως εσφαλμένα υπολόγιζαν τη διάρκεια της εργασίας βάσει τραγουδιών που άκουγαν στο παρασκήνιο. 

Από την άλλη, σε έρευνα του 2022, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να εκτιμήσουν το χρόνο διάρκειας διαδρομών του μετρό σε μετακινήσεις περισσότερο ή λιγότερο συνωστισμένες. Διαπίστωσαν πως οι άνθρωποι στις πιο συνωστισμένες διαδρομές, είχαν την αίσθηση πως η διάρκεια ήτνα κατά 10% μεγαλύτερη, σε σχέση με τις λιγότερο συνωστισμένες – κάτι που, σύμφωνα με τους ερευνητές, προκύπτει από το ότι επρόκειτο για μία δυσάρεστη εμπειρία. 

Η προσωπικότητα επίσης παίζει ρόλο στην αργοπορία των ανθρώπων. Συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως η μειωμένη συνείδηση, μπορούν να κάνουν πολλούς να ξεχάσουν τις υποχρεώσεις που είχαν σχεδιάσει, λέει η Γουάλντουμ. «Άλλος ένας παράγοντας που ίσως επηρεάζει τις προθεσμίες των ανθρώπων είναι πόσο επιρρεπείς είναι στο multitasking», προσθέτει. 

Όπως δείχνει έρευνα, οι άνθρωποι που διαχειρίζονται πολλά πράγματα ταυτόχρονα, είναι λιγότερο πιθανό να θυμηθούν και να ολοκληρώσουν εγκαίρως άλλες υποχρεώσεις τους. «Τα καλύτερα προγραμματισμένα σχέδια μπορούν να αποτύχουν απλώς και μόνο επειδή δεν έχουμε αρκετή προσοχή να τα υλοποιήσουμε» εξηγεί η Γουάλντουμ. 

Μάλιστα, συχνά οι αργοπορημένοι δεν αντιλαμβάνονται πως καθυστερούν, σημειώνει η Γκρέις Πέισι, συγγραφέας του βιβλίου «Late! A Timebender’s guide to why we are late and how we can change». Κι αυτό διότι γενικώς οι άνθρωποι που διαρκώς κυνηγούν ένα χρονοδιάγραμμα, προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους και τους άλλους πως μπορούν να τα καταφέρουν και να είναι συνεπείς. «Μπορούμε να είμαστε στην ώρα μας όταν κάτι είναι σημαντικό, όταν η αργοπορία μας θα έχει επιπτώσεις, όπως για παράδειγμα το να χάσουμε μια πτήση» λέει η Πέισι. 

Βεβαίως, «η αργοπορία μπορεί να είναι σύμπτωμα αναβλητικότητας» προσθέτει η Φούσια Σιρουά, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Ντέραμ στην Αγγλία, διευκρινίζοντας πως η αναβλητικότητα συνήθως σχετίζεται με μια δύσκολη συναισθηματική σχέση με την ίδια την υποχρέωση. 

Σύμφωνα με την Πέισι, η διαφορά μεταξύ αναβλητικότητας και αργοπορίας είναι πως η τελευταία επηρεάζει τη σχέση μας με τους άλλους. 

www.kathimerini.gr

Υπάρχει επιστημονική εξήγηση για το γεγονός ότι δεν μπορεί να μας ξεκολλήσει από το μυαλό μια συγκεκριμένη μελωδία

«Can’t get you out of my head» έλεγε η Κάιλι Μινόνγκ το 2001 και πράγματι το επιτυχημένο αυτό σινγκλ παιζόταν αδιάκοπα στα ραδιόφωνα και πολλοί millenials (και όχι μόνο) δεν μπορούν ακόμα να το βγάλουν από το μυαλό τους.

Μια νέα μελέτη από την Αυστραλία εξηγεί ακριβώς αυτό το φαινόμενο: να σκέφτεστε και να σιγομουρμουρίζετε ένα και μόνο τραγούδι που σας έχει «κολλήσει» στο μυαλό.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Εμερι Σούμπερτ της σχολής τεχνών και μέσων ενημέρωσης του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, τα τραγούδια αυτά μάς κολλάνε πιο εύκολα όταν είμαστε χαλαροί.

Ορισμένα από αυτά τα τραγούδια, δε, είναι πιο επιτυχημένα όχι επειδή είναι πιασάρικη η μελωδία τους, αλλά επειδή είναι επαναλαμβανόμενη με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να εξοικειώνεται με αυτά.

Οι αιτίες

Στην έρευνα που δημοσίευσε ο καθηγητής, αναφέρει ότι συνήθως μας κολλάνε τα ρεφρέν των τραγουδιών.

«Αυτό που μας τραβάει σε ένα τραγούδι είναι συνήθως κάτι που επαναλαμβάνεται στη μουσική, κυρίως δηλαδή το ρεφρέν. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι το φαινόμενο του να μας “κολλάει” ένα τραγούδι ενδέχεται να μην έχει καμία σχέση με τα ίδια τα μουσικά χαρακτηριστικά, αλλά με την επανάληψη της μουσικής», επισημαίνει ο Σούμπερτ.

Ωστόσο, η επανάληψη είναι μόνο ένα μέρος της εξίσωσης. Συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες στο να μας κολλήσει ένα τραγούδι, όπως το πόσο πρόσφατα το ακούσαμε ή πόσο εξοικειωμένοι είμαστε με το συγκεκριμένο είδος μουσικής.

Επίσης, σύμφωνα με την ίδια μελέτη, πρέπει να βρισκόμαστε σε κάτι που ονομάζεται «κατάσταση χαμηλής προσοχής». «Είναι γνωστή η κατάσταση αυτή και ως περιπλάνηση του νου, είναι μια κατάσταση χαλάρωσης», δήλωσε ο Schubert. «Με άλλα λόγια, αν είστε βαθιά αφοσιωμένοι στο περιβάλλον στο οποίο βρίσκεστε, αν είστε πραγματικά συγκεντρωμένοι σε μια εργασία, τότε δεν θα σας “κολλήσει” ένα τραγούδι».

Κατά τον ίδιο, η μελέτη του φαινομένου αυτού θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση ερωτημάτων σχετικά με τη συνείδηση και τον τρόπο με τον οποίο οργανώνονται και ανακαλούνται ερεθίσματα στον εγκέφαλό μας.

Στην έρευνα του Σούμπερτ, αναγνωρίζονται διαφορετικού είδους τραγούδια που μας «κολλάνε»: υπάρχουν αυτά που μας έρχονται στο μυαλό μόνο μια φορά και υπάρχουν αυτά που επαναλαμβάνονται περισσότερες φορές.

Πώς να σας «ξεκολλήσει» ένα τραγούδι

Για πολλούς, είναι ευχάριστη εμπειρία το να τους κολλάει ένα τραγούδι στο μυαλό – αλλά αυτό εύκολα αλλάζει αν το τραγούδι που μας «κόλλησε» δεν μας αρέσει. Εξάλλου, το φαινόμενο μπορεί εν μέρει να ελεγχθεί.

«Μπορεί να σας ξεκολλήσει ένα τραγούδι αν το ακούσετε ολόκληρο, αν σκεφτείτε ένα άλλο ή αν βγάλετε από το μυαλό σας συγκεκριμένα στοιχεία που σας το θυμίζουν, όπως λέξεις ή αναμνήσεις που σχετίζονται με τη μουσική ή τους στίχους», συμβουλεύει ο καθηγητής.

Σε προηγούμενη έρευνα διαπιστώθηκε ότι πέρα από το τραγούδι της Κάιλι Μινόγκ, αλλά που «κολλάνε» εύκολα στο μυαλό είναι το «Bad Romance» της Lady Gaga και το «Somebody That I Used to Know» του Gotye.

www.kathimerini.gr

Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν το μεσημέρι της Τετάρτης έξω από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο (πρώην ΑΣΟΕΕ), στην οδό Πατησίων. 

Ομάδα περίπου 35 ατόμων τοποθέτησε κάδους ως οδοφράγματα και, σε κάποιους από αυτούς, έβαλε φωτιά. 

Την ίδια ώρα, σε διαδικασία βρίσκεται ο σχηματισμός δικογραφίας σε βάρος αστυνομικών για άσκοπους πυροβολισμούς.

Πιο συγκεκριμένα, όλα συνέβησαν όταν ένα διερχόμενο περιπολικό δέχθηκε επίθεση με πέτρες. Τότε, σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, ένας εκ των επιβαινόντων αστυνομικών έβγαλε όπλο και πυροβόλησε τρεις φορές στον αέρα για εκφοβισμό. 

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η κατάσταση σταδιακά αποκλιμακώθηκε ενώ έχει ανοίξει το ένα ρεύμα της Πατησίων, η οποία είχε κλείσει για αρκετή ώρα και από τις δύο πλευρές της. 

kathimerini.gr

Μια ματιά σε κάποια από τα πιο εντυπωσιακά έργα που παραδόθηκαν μετά την «επανεκκίνηση» της κοινωνίας και έγιναν πολύ γρήγορα σύμβολα του μεταπανδημικού κόσμου.

ΜΙΑ ΚΟΙΛΑΔΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Με ένα κέλυφος από ακανόνιστες πέτρινες βεράντες, που μοιάζουν με σκάλες σμιλεμένες σε βράχια, παράθυρα και μπαλκόνια σε προεξοχή, το καλυμμένο με πυκνή φύτευση Valley είναι το νέο έργο του αρχιτέκτονα τοπίου Πιετ Ούντολφ και του αρχιτεκτονικού γραφείου MVRDV, που φέρνει το πράσινο στην επιχειρηματική περιοχή Ζάιντας του Άμστερνταμ. Το συγκρότημα καταλαμβάνει 75.000 τ.μ. και είναι μεικτής χρήσης: περιλαμβάνει διαμερίσματα, καταστήματα, γραφεία, πολιτιστικά ιδρύματα, υπόγεια πάρκινγκ και το valley floor, έναν δημόσιο χώρο αναψυχής. Από το επίπεδο του δρόμου μια ειδικά διαμορφωμένη διαδρομή, που μοιάζει να περνά κατά μήκος των ταρατσών και των roof gardens, οδηγεί σε μια κεντρική περιοχή που βρίσκεται στο τέταρτο και στο πέμπτο επίπεδο του συγκροτήματος. Το έργο πήρε το όνομα Valley (Κοιλάδα) από αυτό το άνοιγμα ανάμεσα στους τρεις πύργους. Όσον αφορά τις φυτεύσεις, ο Ούντολφ διάλεξε τη βλάστηση με γνώμονα να υπάρχει πράσινο όλο τον χρόνο και οι αρχιτέκτονες του MVRDV σχεδίασαν μεγάλα ανοίγματα, εξωτερικές βεράντες και γυάλινα κάγκελα, ώστε να μην εμποδίζουν τη θέα στους κατοίκους των διαμερισμάτων. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, η περιοχή εξελίχθηκε σε διεθνές επιχειρηματικό κέντρο, γεγονός που είχε μειώσει το οικιστικό ενδιαφέρον. Η ανάπτυξη του Valley επιχειρεί να «διορθώσει» αυτή την κατάσταση, μετατρέποντας το Ζάιντας σε μια πιο φιλική, ολοκληρωμένη και βιώσιμη αστική συνοικία, που μπορεί να δεχτεί μεγάλο αριθμό κατοίκων αλλά και επιπλέον δημόσιες εγκαταστάσεις.

ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΑΥΛΗ

Τοποθετημένο ανάμεσα στην πυκνή δόμηση της πόλης, σε οικισμούς μικρότερης κλίμακας και αδιαμόρφωτα τοπία, το εντυπωσιακό Sluishuis αναπλάθει με την παρουσία του την περιοχή, αγκαλιάζοντας την ιδέα της κατοίκησης στο νερό. Το τεράστιο μπλοκ υψώνεται πάνω από τη λίμνη ΆιχΜπουργκ, σχηματίζοντας ένα τεράστιο άνοιγμα στο κέντρο του. Το φυσικό φως και η θέα είναι ανεμπόδιστα σχεδόν από όλες τις πλευρές του συγκροτήματος. Από την πλευρά της πόλης, το τετράγωνο κέλυφος χαμηλώνει, δημιουργώντας μια ομαλή μετάβαση στο αστικό τοπίο, αλλά και για όσους θέλουν να ανέβουν και να απολαύσουν τη θέα στο Άμστερνταμ. Επίσης, μια γιγαντιαία πύλη που ανοίγει επιτρέπει στα σκάφη να ελλιμενιστούν στο εσωτερικό λιμάνι-αυλή του συγκροτήματος. Το Sluishuis αποτελεί σύγχρονη απόδοση της κλασικής τυπολογίας ενός οικοδομικού τετραγώνου του Άμστερνταμ. Ο θεατής βιώνει μια διαφορετική εμπειρία του όγκου του, κοιτώντας το από διαφορετική γωνία, ενώ εξίσου ευχάριστα εκπλήσσουν όλες οι πλευρές του. Στεγάζει 442 διαμερίσματα, όλων των τύπων, από ρετιρέ μέχρι στούντιο. Τα πιο προνομιούχα απολαμβάνουν ιδιωτικές ταράτσες στην οροφή, αλλά ακόμη και αυτά που βρίσκονται χαμηλά, λόγω της κεκλιμένης πρόσοψης, έχουν θέα απευθείας στο νερό, ενώ σε κάποια σημεία βλέπουν τα σκάφη να πλέουν ακριβώς από κάτω τους.

ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΟ «ΚΥΜΑ»

Το Wave είναι ένα αστικό συγκρότημα στο φιορδ Βάιλε στη Δανία, που αποτελείται από πέντε οικιστικούς πύργους, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους. Τον σχεδιασμό υπογράφει το δανέζικο αρχιτεκτονικό γραφείο Henning Larsen Architects και το έργο ολοκληρώθηκε έπειτα από πολλά χρόνια καθυστερήσεων  ο ίδιος ο Χένινγκ Λάρσεν, που οραματίστηκε το τεράστιο κύμα να υψώνεται πάνω από το νερό, δεν πρόλαβε να το δει να υλοποιείται. «Οι λόφοι που περιβάλλουν την περιοχή του Βάιλε είναι ασυνήθιστο θέαμα στη Δανία και το κύμα αντανακλά το τοπίο με εντυπωσιακό τρόπο», δήλωσε ο Σόρεν Όλγκααρντ, διευθυντής σχεδιασμού του αρχιτεκτονικού γραφείου. Επιπλέον, το συγκρότημα ενσωματώνει στον σχεδιασμό του έναν δημόσιο χώρο περιπάτου κατά μήκος της ανατολικής πρόσοψης, δίπλα στο φιορδ. Το Wave καταλαμβάνει επιφάνεια 14.000 τ.μ. και περιλαμβάνει 100 διαμερίσματα. Το φύλλο που καλύπτει τις οροφές των κτιρίων και δίνει την αίσθηση του κυματισμού είναι μια αδιάβροχη επένδυση, ανθεκτική στις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.

ΤΟ ΠΑΡΚΟ-ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΝΕΟΫΟΡΚΕΖΩΝ

Το πάρκο στη νοτιοδυτική πλευρά του ποταμού Χάντσον εγκαινιάστηκε μετά το δεύτερο lockdown, προσφέροντας στους Νεοϋορκέζους το Little Island, ένα δημόσιο πάρκο έκτασης 11.000 τ.μ. Ο νέος χώρος αναψυχής διαθέτει εκατοντάδες δέντρα και φυτά και στόχος είναι, εκτός από τις πράσινες περιπατητικές διαδρομές που προσφέρει, να αξιοποιηθεί και ως χώρος πολιτισμού με εκδηλώσεις, φεστιβάλ, παραστάσεις, συναυλίες και άλλες δράσεις. Ο Βρετανός αρχιτέκτονας Τόμας Χίθερβικ εμπνεύστηκε τον σχεδιασμό του από τα κουφάρια των ξύλινων στύλων που υπήρχαν στην περιοχή για να στηρίζουν την παλιά αποβάθρα Pier 54 και οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από 132 τσιμεντένιες κολόνες, συνθέτοντας μια εντυπωσιακή πλατφόρμα  σαν δέντρα που αναδύονται μέσα από το νερό. Το νέο τοπόσημο έχει και ιστορία: εκεί αποβιβάστηκαν όσοι επέζησαν από τον «Τιτανικό». Το έργο υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το γραφείο αρχιτεκτονικής τοπίου Mathews Nielsen Landscape Architects και την εταιρεία μηχανικής Arup, που ειδικεύεται σε καινοτόμα πρότζεκτ.

ΤΟ «ΦΑΝΑΡΙ» ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Τα γραφεία WERK και Snøhetta επιλέχθηκαν για τον σχεδιασμό ενός παράκτιου κέντρου που θα φιλοξενεί συλλόγους θαλάσσιων σπορ (κωπηλασία, καγιάκ, ιστιοπλοΐα, καταδύσεις κ.ά.), αποθήκες σκαφών, εγκαταστάσεις εκπαίδευσης και χώρους δημόσιας χρήσης για όσους αγαπούν το νερό στο λιμάνι του Έσμπεργκ. Ονομάστηκε Lanternen (ή Lantern) επειδή εμπνέεται από το σχήμα των τοπικών φαναριών, ενώ κατασκευαστικά ενσωματώνει στοιχεία από την παραδοσιακή κατασκευή ξύλινων σκαφών. Στόχος του νέου κτιρίου είναι οι ποικίλες δραστηριότητες που συγκεντρώνει να δημιουργήσουν έναν νέο πυρήνα που θα ζωντανέψει την κοινότητα κατά μήκος της δυτικής ακτής της Δανίας. Ο σχεδιασμός του μοιάζει με λαμπερό φανάρι που φωτίζει το πολύ ιδιαίτερο τοπίο της περιοχής. Στο επάνω επίπεδο του κτιρίου στεγάζονται οι αθλητικοί σύλλογοι και στο χαμηλότερο, που συνδέεται απευθείας με τη θάλασσα με μια γέφυρα, υπάρχει χώρος αποθήκευσης και ένα εργαστήριο κατασκευής και συντήρησης σκαφών.

ΟΙ ΔΙΔΥΜΟΙ ΠΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ

Ο Γάλλος αρχιτέκτονας Ζαν Νουβέλ ολοκλήρωσε ένα ζευγάρι πύργων –28 και 39 ορόφων– σε ασύμμετρη διάταξη V. Η κεκλιμένη φόρμα τους προσδίδει ισχυρό μοντέρνο χαρακτήρα στην αναπτυσσόμενη ανατολική πλευρά της πόλης και ανανέωσε τον ορίζοντα του Παρισιού με μια φρέσκια πρόταση που τραβά το ενδιαφέρον. Τα κτίρια βρίσκονται στην επιχειρηματική ζώνη La Défense του Παρισιού, κοντά στον Σηκουάνα. Είναι μια περιοχή στην οποία ο αρχιτέκτονας μοιάζει να ήθελε να επιστρέψει, καθώς πριν από τριάντα χρόνια δεν είχε καταφέρει να υλοποιήσει τη δική του πρόταση για το La Grande Arche de la Défense. Ο Πύργος Hekla, ο μεγαλύτερος από τους δύο, βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον πολυσύχναστο περιφερειακό δρόμο και είναι μεικτής χρήσης: θα στεγάσει γραφεία, ιδιωτικές κατοικίες και φοιτητικά καταλύματα. Ο δεύτερος πύργος, που βλέπει στη λεωφόρο Ζενεράλ Ζαν-Σιμόν, υιοθετεί μια πιο ανθρώπινη κλίμακα και θα περιλαμβάνει καταστήματα στο επίπεδο του δρόμου. Η κεντρική πλατεία που σχηματίζεται ανάμεσα στους δύο πύργους επέτρεψε να διατηρηθεί η θέα προς το γειτονικό Berlier Industrial Hotel. Η επικλινής φόρμα του ψηλότερου πύργου προσφέρει δυναμικές αντανακλάσεις των κοντινών σιδηροδρομικών γραμμών, ενώ ο πιο χαμηλός υιοθετεί μια ελαφρώς βιομηχανική αίσθηση κυματισμού, που βοηθά στην ενεργειακή απόδοση του κτιρίου.

kathimerini.gr

Μια σειρά από αλλαγές χρήσης και ιδιωτικές πρωτοβουλίες στο κέντρο της πόλης έρχονται σε κόντρα με τις ανάγκες των κατοίκων της ενώ λαμβάνουν χώρα χωρίς στρατηγικό πλαίσιο, θέτοντας εν αμφιβόλω την αυθεντικότητα και τη βιωσιμότητα ακόμα και του ίδιου του τουριστικού προϊόντος.

Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις με αφορμή τα σχέδια της εταιρείας Mitsis Hotels για εκμετάλλευση του ιστορικού κινηματογράφου Ιντεάλ στην οδό Πανεπιστημίου και την ανάθεσή του σε μεγάλη εταιρεία για τη λειτουργία του ως πολυχώρου θεάματος και συνεδριακού χώρου, οδήγησαν σε διαπαραταξιακή συναίνεση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης για την ανάγκη κήρυξης διατηρητέων κατά τη χρήση, των Ιντεάλ και Άστορ.

«Είναι πολύ ξεκάθαρο σε εμάς ότι αυτή η συζήτηση ξεπερνάει τους δύο ιστορικούς κινηματογράφους. Έχει να κάνει με το DNA, την ταυτότητα και την προσωπικότητα της Αθήνας», δήλωσε χθες σε συνέντευξη Τύπου, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης. «Θέλουμε οικονομική ανάπτυξη, επενδύσεις, επισκέπτες, (…) αλλά δεν θέλουμε να μετατραπούμε σε μια κλασική, αρχαιοελληνική ντίσνεϊλαντ», σημείωσε.

Μεταφέροντας σε αδρές γραμμές τις παρατηρήσεις της επιφανούς Ολλανδο-αμερικανής κοινωνιολόγου Σάσκια Σάσεν για την πόλη, είναι «το Κεφάλαιο, η Κυβέρνηση και οι Πολίτες» που αποτελούν τα συνθετικά περιεχόμενά της. «Και όχι σπάνια, η πόλη δημιουργείται μέσα από τις συγκρούσεις τους», αναφέρει η καθηγήτρια των Πανεπιστημίων Columbia και LSE, που αναδεικνύει στο έργο της τη φθορά του χαρακτήρα των πόλεων από τη μείωση των δημόσιων κτιρίων και χώρων και την κλιμάκωση της μεγάλης ιδιωτικής ιδιοκτησίας. «Οι πόλεις είναι οι χώροι όπου όσοι δεν έχουν εξουσία μπορούν να κάνουν ιστορία και πολιτισμό, καθιστώντας έτσι την αδυναμία τους περίπλοκη», έχει γράψει η ίδια στο παρελθόν.

Αλλαγή χρήσεων και ιδιωτική πρωτοβουλία

Το Μέγαρο Σλήμαν – Μελά όπου στεγάζεται ο κινηματογράφος Ιντεάλ, πρόκειται να μετατραπεί σε ξενοδοχείο, κάτι που πολλοί Αθηναίοι και θαμώνες του κέντρου αισθάνονται ότι δεν απαντάει σε καμία από τις ανάγκες των ντόπιων.

«Κλείνουν βιβλιοπωλεία ή χασάπικα στα Εξάρχεια και ανοίγουν μαγαζιά με χίπστερ κάλτσες», λέει χαρακτηριστικά στην «Κ» κάτοικος της πόλης, καταδεικνύοντας την αλλαγή χρήσεων των χώρων ως αδιαμφισβήτητο παράδειγμα της άποψης ότι η Αθήνα «τουριστικοποιείται» άρδην.

«Υπάρχει, τα τελευταία χρόνια, μια πολύ ισχυρή τάση μετατροπής περιοχών ή ενίσχυσης χρήσεων που εξυπηρετούν την τουριστική οικονομία», λέει στην «Κ» η Δήμητρα Σιατίτσα, διδάκτωρ πολεοδομίας και μέλος της παράταξης «Ανοιχτή Πόλη». «Με την αλλαγή των χρήσεων, αλλάζει η φυσιογνωμία των γειτονιών. Εκεί που είχαμε το λιανικό εμπόριο, έχουμε μπαρ, καφέ και μαγαζιά που εξυπηρετούν συγκεκριμένο πληθυσμό. Το κέντρο της πόλης αποκτά brands και διεθνείς εταιρείες που επαναλαμβάνουν σε διαφορετικές πόλεις του κόσμου το ίδιο πακέτο κατανάλωσης», λέει.

Σύμφωνα με τον Αντιδήμαρχο Αστικών και Κτιριακών Υποδομών και Σχεδίου Πόλεως του Δήμου Αθηναίων, Βασίλη – Φοίβο Αξιώτη, η μεγαλύτερη απόδειξη ότι υπάρχει ισόρροπη ανάπτυξη όλων των αναγκών της πόλης, συμπεριλαμβανομένης της εξωστρέφειας προς τους τουρίστες και της βελτίωσης της ποιότητας ζωής των μόνιμων κατοίκων, είναι ο καταμερισμός του προϋπολογισμού των έργων υποδομών. «Περίπου το 60% είναι αποκεντρωμένα, δηλαδή στα δημοτικά διαμερίσματα πέραν του 1ου», λέει στην «Κ». «Αν θέλαμε να κάνουμε μια τουριστική ντισνεϊλαντ θα είχαμε ρίξει το 80% του προϋπολογισμού στο κέντρο της πόλης», σημειώνει.

Η δρομολογημένη μετατροπή ιστορικών τοποσήμων της Αθήνας σε τουριστικού ενδιαφέροντος επιχειρήσεις, πάντως, είναι ενδεικτική της επικρατούσας τάσης στην Αθήνα, την οποία συνδιαμορφώνουν και ιδιώτες. «Δεν συμφωνεί αυτόματα ο δήμος με ό,τι γίνεται στην πόλη το οποίο είναι ιδιωτική πρωτοβουλία», απαντά ο κ. Αξιώτης.
Επισημαίνοντάς του, επί παραδείγματι, την αλλαγή χρήσης της Στοάς Αρσάκη -γνωστότερης ως Στοάς του Βιβλίου- ενός εμβληματικού χώρου πολιτισμού, σε «food hall», ο αντιδήμαρχος επισημαίνει: «Προσωπική μου άποψη είναι ότι από ένα food hall θα προτιμούσα τη Στοά του Βιβλίου. Όμως, ως αντιδήμαρχος δεν έχω κάποια αρμοδιότητα σχετικά. Και αν με ρωτάτε γιατί γίνεται αυτό; Γιατί η Αθήνα πουλάει. Οπότε οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες προσπαθούν να βρουν χώρο στην αύξηση του τουριστικού προϊόντος της Αθήνας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ο Δήμος μπορεί να το απαγορεύσει», καταλήγει.

Πόσα ξενοδοχεία αντέχει η πόλη;

Εκτός από την μετατροπή του Μεγάρου Σλήμαν – Μελά σε ξενοδοχείο, τα νεοκλασικά της οδού Αθηνάς, «Μπάγκειον» και «Μέγας Αλέξανδρος», αναμένεται να προστεθούν επίσης στον «στόλο» των ξενοδοχειακών μονάδων της πόλης.

Σύμφωνα με έρευνα της Ένωσης Ξενοδόχων Αττικής – Αργοσαρωνικού, οι βασικοί δείκτες φέρουσας ικανότητας τουριστικής ανάπτυξης της Αθήνας έχουν επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια. «Υπάρχει μια υπερπροσφορά κλινών στην Αττική», λέει στην «Κ» ο Ευγένιος Βασιλικός, γενικός γραμματέας της Ένωσης. «Δεν είναι μόνο τα καινούρια που ανοίγουν αλλά είναι και ξενοδοχεία τα οποία είχαν κλείσει στο παρελθόν και ανακαινίζονται για να επαναλειτουργήσουν. Νομίζω το σημαντικό είναι ότι για να συνεχίσουν να ανοίγουν τα ξενοδοχεία και γενικότερα οι τουριστικές κλίνες, θα πρέπει να αποφασίσουμε τi θέλουμε και για τον τουρισμό της Αττικής», επισημαίνει.

Άποψη της Ένωσης Ξενοδόχων Αττικής – Αργοσαρωνικού είναι πως για να δεχτεί η Αθήνα περισσότερους τουρίστες χρειάζεται υποδομές. «Από μητροπολιτικό συνεδριακό κέντρο -σήμερα δεν έχουμε- (ώστε να ενισχυθεί ο συνεδριακός τουρισμός), μέχρι το πόσα σκουπίδια μπορεί να μαζεύει ο δήμος της Αθήνας, καθημερινά», λέει ο κ. Βασιλικός. «Όλα αυτά είναι ένα κομμάτι της στρατηγικής που πρέπει να αποφασιστεί, να είναι σταθερή, γιατί αυτό είναι και το βασικότερο για έναν επενδυτή. Δεν είμαι σίγουρος ότι ακόμα είναι ξεκάθαρο το πού θέλουμε να φτάσει η Αθήνα στο τουριστικό κομμάτι», υπογραμμίζει.

Ο πονοκέφαλος της βραχυχρόνιας μίσθωσης

Στην υπερπροσφορά τουριστικών κλινών συμβάλλει εξίσου η βραχυχρόνια μίσθωση. Πρόσφατα στοιχεία της Ένωσης δείχνουν να έχει αυξηθεί κατά 374% σε σχέση με το 2015, ενώ σύμφωνα με ανάλυση της AirDNA, η χώρα βρέθηκε τον προηγούμενο μήνα στη πρώτη θέση στην αύξηση των διανυκτερεύσεων, ακολουθούμενη από τη Νορβηγία και την Πορτογαλία. «Δεν έχουμε μια τέτοια πληρότητα που να δικαιολογεί να ανοίγουν συνέχεια καινούρια», καταλήγει ο κ. Βασιλικός, τη στιγμή που αύξηση στις μισθώσεις του Φεβρουαρίου σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι άγγιξε το 60%.

«Ο δήμος της Αθήνας είναι υπέρ του ξενοδοχειακού τουρισμού, δεν είμαστε pro-airbnb», λέει ο Αντιδήμαρχος Αθηναίων. «Το Airbnb καταστρέφει τον ορθό τουρισμό της πόλης, και πέρα από απώλεια εσόδων για τον δήμο, φέρνει και εκτίναξη των ενοικίων το οποίο έρχεται σε αντιδιαστολή με το βασικό μας δόγμα “ισορροπία ανάπτυξης μεταξύ τουρισμού και κατοίκου”».

Το πρόβλημα της αύξησης των τιμών των ενοικίων επισημαίνεται από όλους τους ερωτηθέντες στο πλαίσιο του ρεπορτάζ. Η συρρίκνωση των διαθέσιμων κατοικιών προς ενοικίαση και η συνεχής, την τελευταία πενταετία, αύξηση των ενοικίων είναι άμεση συνέπεια της επέκτασης των βραχυχρόνιων μισθώσεων στις γειτονιές της Αθήνας. «Αλλαγές τιμών και αλλαγή καθημερινών χρήσεων» φέρνει η διάχυση του Airbnb στις γειτονιές της Αθήνας σύμφωνα με την κ. Στατίτσα, που αλλάζουν «για να εξυπηρετήσουν την τουριστική ζήτηση».

Χαρακτηριστική είναι πάντως η «βιομηχανοποίηση» του φαινομένου, καθώς τα ακίνητα που διατίθενται για βραχυχρόνια μίσθωση δεν ανήκουν, κατά πλειοψηφία, σε μεμονωμένους πολίτες που αναζητούν απλώς μια παράλληλη πηγή εισοδήματος. Στο σύνδεσμο εταιρειών βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι καταχωρισμένα 4.365 ακίνητα που ανήκουν σε μόλις 91 ιδιοκτήτες. 

Στον απόηχο μιας ακόμα διαμάχης για τις λειτουργίες της Αθήνας -από αυτές που γεννούν τις πόλεις, όπως ξέρουν καλά μελετητές όπως η Σάσεν, μπαίνει και το ερώτημα της «αυθεντικότητας». Ήδη από τη δεκαετία του 1970, αναλυτές αναγνωρίζουν το τουριστικό φαινόμενο ως «μοντέρνα αναζήτηση της αυθεντικότητας» Ειδικοί εκτιμούν ότι στο τέλος, οι πόλεις για να είναι θελκτικές πρέπει να μένουν πιστές στις ιδιαιτερότητές τους. «Για να είναι ιδανική για τον τουρισμό η Αθήνα, πρέπει να είναι ιδανική και για τους πολίτες της. Αν γίνει ιδανική για τους μόνιμους κατοίκους, θα γίνει ιδανική και για τους τουρίστες», λέει εύγλωττα ο κ. Βασιλικός.

kathimerini.gr

Οι μελέτες αποκατάστασης έχουν χρονοδιάγραμμα υλοποίησης ενός έτους

«Ζωντανεύουν» ιστορικά κτίρια της Πλάκας, στο πλαίσιο της στρατηγικής που εφαρμόζει το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για τη δημιουργία πολιτιστικών πυρήνων στη γραφική συνοικία του κέντρου της Αθήνας.

Το ΥΠΠΟΑ έχει αναλάβει την αποκατάσταση και ανάδειξη κτηρίων ιδιοκτησίας του τον ευρύτερο περιβάλλοντα χώρο της Αρχαίας και της Ρωμαϊκής Αγοράς, τα οποία παρουσιάζουν αρχιτεκτονικό και ιστορικό ενδιαφέρον.

Πρόκειται μεταξύ άλλων, για:

την «Οικία Κωλέττη» (Πολυγνώτου 13)
το κτίριο που θα φιλοξενήσει το αρχείο Οδυσσέα Ελύτη (Πολυγνώτου 7 και Διοσκούρων 4)
το κτίριο που θα φιλοξενήσει το Μουσείο Καρόλου Κουν (Διοσκούρων 7)
το Ιδρυμα Μελίνας Μερκούρη (Πολυγνώτου 11)
το κτίριο επί της οδού Διοσκούρων 6 που στεγάζει τα γραφεία της Εφορείας Αρχαιοπωλείων και Ιδιωτικών Αρχαιολογικών Συλλογών (ΕΑΙΑΣ) του ΥΠΠΟΑ
το κτίριο, το οποίο φιλοξενεί την Ομοσπονδία και Συλλόγους των εργαζομένων στο ΥΠΠΟΑ (Διοσκούρων 1 και Πολυγνώτου 5)
την «οικία Κοκοβίκου» (Τριπόδων 2)
Υπηρεσιακό κλιμάκιο του ΥΠΠΟΑ υπό την Λίνα Μενδώνη πραγματοποίησε αυτοψία στα υπό εξέλιξη έργα αποκατάστασης, τα οποία υλοποιεί η Διεύθυνση Προστασίας Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Εχει δρομολογηθεί η εκπόνηση μελετών, προκειμένου να επισκευαστούν τα κτίρια και να αναβαθμιστεί η ευρύτερη περιοχή, η οποία αποτελεί και περιβάλλον των αρχαιολογικών χώρων της Αρχαίας και της Ρωμαϊκής Αγοράς.

Ο συνολικός προϋπολογισμός για τις μελέτες αποκατάστασης ανέρχεται σε 500.000 ευρώ. Οι μελέτες χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό του ΥΠΠΟΑ και έχουν χρονοδιάγραμμα υλοποίησης ενός έτους, προκειμένου τα έργα αποκατάστασης να ενταχθούν σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα.

Γνωρίστε τα κτίρια
Η οικία Κωλέττη επί της Πολυγνώτου συνορεύει με τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Αγοράς. Στο οικόπεδο, το οποίο έχει έκταση 1100τμ, το κεντρικό κτίριο, εμβαδού 500τμ περίπου, αναπτύσσεται σε τρεις στάθμες και έχει κήπο και ανεξάρτητη είσοδο. Το κτίριο προβλέπεται να λειτουργήσει ως Κέντρο Τεκμηρίωσης Έργων Ακροπόλεως «Χαράλαμπος Μπούρας». Οι εργασίες αποκατάστασής του, προϋπολογισμού 3.500.000 ευρώ, είναι σε εξέλιξη, με χρονοδιάγραμμα παράδοσης το 2024. Το κτίριο κατασκευάστηκε πιθανότατα μεταξύ των ετών 1870 και 1874, αρχικά ορθογώνιο σε κάτοψη με τετράρριχτη στέγη και δύο πιθανότατα ανεξάρτητες λειτουργικά στάθμες (ισόγειο και α’ όροφος) με εισόδους από τα νότια, όπου θα υπήρχε στέγαστρο και εξωτερική κλίμακα προς τον όροφο. Η προσθήκη του β’ ορόφου και η ενσωμάτωση βοηθητικών χώρων στα νότια έγινε μετά το 1890 και πριν το 1928 -πιθανώς πριν από το τέλος της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα

Στο κτίριο, στη συμβολή των οδών Πολυγνώτου και Διοσκούρων, θα στεγαστεί η σπουδαία κληρονομιά, που άφησε ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Το διατηρητέο κτίριο και τα δύο βοηθητικά κτίσματα, ιδιοκτησίας του ΥΠΠΟΑ, στη συμβολή των οδών Διοσκούρων και Πολυγνώτου, αποκαθίστανται από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου. Ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε 657.200 ευρώ με ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Ιούνιο τ.έ.
Στο κτίριο δημιουργούνται χώροι για την έκθεση, αλλά και τη φύλαξη του Αρχείου Ελύτη, όπως και για το σπουδαίο οπτικό υλικό, το οποίο προβάλλει το πολυποίκιλο έργο του. Ταυτόχρονα, μέσα από φωτογραφίες, κείμενα, ηχητικό και οπτικό υλικό παρουσιάζεται ανάγλυφα η ζωή του Ποιητή, ενώ αποκαθίσταται το γραφείο του με προσωπικά του αντικείμενα. Το Αρχείο Ελύτη βρίσκεται σήμερα στην κατοχή της κ. Ιουλίτας Ηλιοπούλου, η οποία είχε και την πρωτοβουλία της πρότασης προς το Υπουργείο Πολιτισμού, το 2013. Οι μελέτες αποκατάστασης του κτιρίου εγκρίθηκαν από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, τον Ιούλιο 2013.

Δήλωση Μενδώνη

«Το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού έχει σχεδιάσει και έχει σε εξέλιξη ένα συνολικό πρόγραμμα προστασίας και ανάδειξης κτηρίων στην Πλάκα, τη γειτονιά που έχει συνδεθεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, με τον χαρακτήρα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Από το αρχείο της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης που θα στεγαστεί στην οικία Κωλέττη, μέχρι το «σπίτι» του αρχείου του Οδυσσέα Ελύτη και το μουσείο του Καρόλου Κουν, δημιουργείται από το ΥΠΠΟΑ ένας νέος πυρήνας κτιριακών υποδομών για πολιτιστικές χρήσεις, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές εκφάνσεις του πολιτισμού και της ιστορίας της πόλης. Η νέα πολιτιστική «διαδρομή» της Πλάκας, βρίσκεται σε εξέλιξη, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις μας και τηρώντας τα χρονοδιαγράμματα που έχουμε θέσει.  Ταυτόχρονα, δρομολογήθηκε η εκπόνηση μελετών αποκατάστασης του κτιρίου του ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, του κτιρίου που θα στεγάσει το Μουσείο Καρόλου Κουν, της “οικίας Κοκοβίκου” επί της Τριπόδων, όπως και κτιρίων που εξυπηρετούν ανάγκες του ΥΠΠΟΑ. Στόχος μας είναι η ενίσχυση του ιδιαίτερου ιστορικού και πολιτιστικού χαρακτήρα της Πλάκας, αλλά και η αναβάθμιση του τουριστικού ενδιαφέροντος για την Αθήνα».

Στην αυτοψία, τη Λίνα Μενδώνη συνόδευσαν η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Προστασίας και Διαχείρισης Νεωτέρων και Σύγχρονων Μνημείων και Μνημείων Τεχνικού Πολιτισμού και Ιστορικών Τόπων Γιάννα Καράνη, ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Αττικής, Στερεάς Ελλάδος και Κυκλάδων Σταύρος Τσάβαλος, οι αρχιτέκτονες του ΥΠΠΟΑ Βασίλης Τσιαντής και Χαρίκλεια Κάντζα και υπηρεσιακά στελέχη του ΥΠΠΟΑ.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr

Ιδιαίτερη από κάθε άποψη είναι η φετινή λίστα του Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, καθώς πολλά εκατομμύρια άλλαξαν χέρια μέσα από κρίσεις, πολέμους και γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Στην κορυφή της λίστας, φέτος δεν φιγουράρει ο Eλον Μασκ, με την εξαγορά της Twitter να αποδεικνύεται ένα ολέθριο λάθος. 

Αντιθέτως, τη θέση του καταλαμβάνει ο Μπεράρ Αρνό, ο επικεφαλής του γίγαντα των ειδών πολυτελείας LVMH.

Πρόκειται για την πρώτη φορά που στην κορυφή της λίστας του Forbes ανέρχεται ένας Γάλλος πολίτης, αν και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αποτελούν τη χώρα με τους περισσότερους δισεκατομμυριούχους στον κόσμο: 735 άτομα από τη σχετική λίστα του Forbes είναι Αμερικανοί, των οποίων η συνολική περιουσία αγγίζει τα 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ακολουθεί – όπως και πέρσι – στη δεύτερη θέση η Κίνα με 562 δισεκατομμυριούχους που διαθέτουν συνολική περιουσία 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ στην τρίτη θέση βρίσκεται η Ινδία με 169 δισεκατομμυριούχους που διαθέτουν πλούτο 675 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Αυτοί είναι οι top 5

Μπερνάρ Αρνό

Ο Μπερνάρ Αρνό προϊσταται της αυτοκρατορίας LVMH που διαθέτει 75 μάρκες μόδας και καλλυντικών, συμπεριλαμβανομένων των Louis Vuitton και Sephora. Τον Ιανουάριο του 2021, η LVMH εξαγόρασε το αμερικανικό οίκο Tiffany & Co για 15,8 δισεκατομμύρια δολάρια, στη μεγαλύτερη – πιθανώς – εξαγορά εταιρείας ειδών πολυτελείας που έχει καταγραφεί ποτέ. Η εταιρεία χαρτοφυλακίου Agache του Αρνό υποστηρίζει την εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων Aglaé Ventures, η οποία έχει επενδύσεις σε εταιρείες όπως η μητρική της TikTok ByteDance και η Netflix.

Ο πατέρας του Μπερνάρ Αρνό είχε πλουτίσει δραστηριοποιούμενος στον τομέα των κατασκευών. Έτσι, ο Αρνό ξεκίνησε την καριέρα του βάζοντας 15 εκατομμύρια δολάρια από αυτή την επιχείρηση για να αγοράσει τον Christian Dior το 1985. Τα πέντε παιδιά του Αρνό εργάζονται όλα στην LVMH. Τον Ιούλιο του 2022, πρότεινε την αναδιοργάνωση της εταιρείας χαρτοφυλακίου του Agache για να τους δώσει ίσα μερίδια.

Ελον Μασκ

Ο Ελον Μασκ είναι ο συνιδρυτής έξι εταιρειών, μεταξύ των οποίων η εταιρεία κατασκευής ηλεκτρικών αυτοκινήτων Tesla, η εταιρεία παραγωγής πυραύλων SpaceX και η εταιρεία κατασκευής σηράγγων Boring Company. Κατέχει περίπου το 23% της Tesla, αλλά έχει δεσμεύσει περισσότερες από τις μισές μετοχές του ως εγγύηση για δάνεια. Η αξία της SpaceX, που ιδρύθηκε το 2002, ανέρχεται σε 127 δισεκατομμύρια δολάρια καθώς η αξία της τετραπλασιάστηκε μέσα σε τρία χρόνια.

Η Boring Company συγκέντρωσε 675 εκατομμύρια δολάρια τον Απρίλιο του 2022 με αποτίμηση 5,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Όσο για το Twitter, το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας συμφώνησε να πουλήσει την πλατφόρμα στον Musk έναντι 44 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Απρίλιο του 2022. Η συμφωνία έκλεισε τον Οκτώβριο του 2022, αφού ο Μασκ προσπάθησε να υπαναχωρήσει και το Twitter υπέβαλε μήνυση. Ο Μασκ κατέχει πλέον ένα εκτιμώμενο 74% της εταιρείας.

Τζεφ Μπέζος

Ο Τζεφ Μπέζος ίδρυσε τον γίγαντα του ηλεκτρονικού εμπορίου Amazon το 1994 από το γκαράζ του στο Σιάτλ. Τον Ιούλιο του 2021 παραιτήθηκε από διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας για να γίνει εκτελεστικός πρόεδρος. Σήμερα κατέχει λίγο λιγότερο από το 10% της εταιρείας. Ο ίδιος και η σύζυγός του MacKenzie χώρισαν το 2019 μετά από 25 χρόνια γάμου: Τότε της μεταβίβασε το ένα τέταρτο του 16% του μεριδίου του στην Amazon.

Ο Μπέζος έχει δωρίσει μετοχές αξίας άνω των 400 εκατομμυρίων δολαρίων σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς το 2022, αν και δεν είναι σαφές ποιες οργανώσεις έλαβαν αυτές τις μετοχές. Είναι ιδιοκτήτης της εφημερίδας The Washington Post και της Blue Origin, μιας αεροδιαστημικής εταιρείας που αναπτύσσει πυραύλους – ο ίδιος πέταξε για λίγο στο διάστημα με έναν από αυτούς τον Ιούλιο του 2021. Ο Μπέζος δήλωσε σε συνέντευξή του στο CNN τον Νοέμβριο του 2022 ότι σκοπεύει να χαρίσει το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου του κατά τη διάρκεια της ζωής του, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Λάρι Έλισον

Ο Λάρι Έλισον είναι πρόεδρος, επικεφαλής τεχνολογίας και συνιδρυτής του γίγαντα λογισμικού Oracle, του οποίου κατέχει περίπου το 35%. Παραιτήθηκε από τον ρόλο του διευθύνοντος συμβούλου της Oracle το 2014, μετά από 37 χρόνια στο τιμόνι της. Η Oracle έχει αναπτυχθεί εν μέρει μέσω σταθερών εξαγορών εταιρειών λογισμικού: η μεγαλύτερη ήταν 28,3 δισ. δολάρια και αφορούσε την εταιρεία ηλεκτρονικών αρχείων υγείας Cerner το 2021.

Το 2020, ο Έλισον μετακόμισε μόνιμα στο νησί Lanai της Χαβάης, το οποίο αγόρασε σχεδόν ολόκληρο το 2012 έναντι 300 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Έλισον ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Tesla από τον Δεκέμβριο του 2018 έως τον Αύγουστο του 2022. Εξακολουθεί να κατέχει περίπου 15 εκατομμύρια μετοχές της εταιρείας κατασκευής ηλεκτρικών αυτοκινήτων.

Γουόρεν Μπάφετ

Γνωστός ως ο «Μάντης της Ομάχα», ο Γουόρεν Μπάφετ είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους επενδυτές όλων των εποχών. Ο Μπάφετ διευθύνει την Berkshire Hathaway, στην οποία ανήκουν δεκάδες εταιρείες, όπως η ασφαλιστική εταιρεία Geico, η εταιρεία κατασκευής μπαταριών Duracell και η αλυσίδα εστιατορίων Dairy Queen. Γιος ενός Αμερικανού βουλευτή, αγόρασε για πρώτη φορά μετοχές σε ηλικία 11 ετών και φορολογήθηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 13 ετών.

Έχει υποσχεθεί να δωρίσει πάνω από το 99% του πλούτου του. Μέχρι στιγμής έχει δώσει περισσότερα από 49 δισεκατομμύρια δολάρια κυρίως στο Ίδρυμα Γκέιτς και στα ιδρύματα των παιδιών του. Το 2010, ο ίδιος και ο Μπιλ Γκέιτς εγκαινίασαν το Giving Pledge, ζητώντας από τους δισεκατομμυριούχους να δεσμευτούν να δωρίσουν τουλάχιστον το ήμισυ του πλούτου τους σε φιλανθρωπικές οργανώσεις

www.cnn.gr

Είχε προηγηθεί δημοσίευμα του Euractiv που έκανε λόγο για έφοδο των αστυνομικών αρχών του Βελγίου στα κεντρικά γραφεία του ΕΛΚ.

Εκπρόσωποι των βελγικών αστυνομικών αρχών, σε συνεργασία με τις γερμανικές, επισκέφθηκαν σήμερα τα κεντρικά γραφεία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στις Βρυξέλλες, όπως επιβεβαιώνουν πηγές από το κόμμα.

Είχε προηγηθεί δημοσίευμα του Euractiv που έκανε λόγο για έφοδο των αστυνομικών αρχών του Βελγίου στα κεντρικά γραφεία του ΕΛΚ.

Σύμφωνα με πηγή από το ΕΛΚ, η επίσκεψη των αρχών συνδέεται με έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Θουριγγία της Γερμανίας, χωρίς να διευκρινίζεται ποια είναι αυτή. 

Πληροφορίες αναφέρουν, πάντως, ότι πρόκειται για έρευνα που αφορά πρώην συνεργάτη του προέδρου του κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, και όχι τωρινούς υπαλλήλους του ΕΛΚ.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως αυτό που στην ουσία εξετάζεται είναι το πόσο καιρό υπήρξε συνεργάτης του ΕΛΚ και πόσα χρήματα είχε λάβει στη διάρκεια αυτής της συνεργασίας. 

«Το ΕΛΚ συνεργάζεται με πλήρη διαφάνεια με τις εμπλεκόμενες αρχές, παρέχοντας όλες τις σχετικές πληροφορίες και έγγραφα», αναφέρουν οι ίδιες πηγές και προσθέτουν: «Καθώς πρόκειται για νομική έρευνα που είναι σε εξέλιξη, το ΕΛΚ δεν θα προβεί σε περαιτέρω σχόλια».

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr

Υπογονιμότητα εμφανίζει ένας στους έξι ανθρώπους παγκοσμίως, σύμφωνα με μια έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η οποία αποκαλύπτει την έκταση του προβλήματος.

Περίπου το 17,5% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού–σχεδόν ένας στους έξι–θα εμφανίσει κάποια στιγμή στη ζωή του υπογονιμότητα, όπως αναφέρεται στην 98σέλιδη έκθεση του ο ΠΟΥ.

Τα στοιχεία αυτά είναι οι πρώτες εκτιμήσεις του Οργανισμού ως προς την έκταση της υπογονιμότητας εδώ και πάνω από μια δεκαετία.

Όπως είπε ο Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους, ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ, η έκθεση υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της υπογονιμότητας ως ζήτημα δημόσιας υγείας και την επείγουσα ανάγκη να διευρυνθεί η πρόσβαση στην πρόληψη, τη διάγνωση και τις θεραπείες.

«Η έκθεση αποκαλύπτει μια σημαντική αλήθεια–η υπογονιμότητα δεν κάνει διακρίσεις. Το ποσοστό των ανθρώπων που πλήττονται δείχνει την αναγκαιότητα να διευρυνθεί η πρόσβαση στη φροντίδα της γονιμότητας και να διασφαλιστεί ότι το ζήτημα αυτό δεν είναι πλέον παραγκωνισμένο ως προς την έρευνα και την πολιτική υγείας ώστε ασφαλείς, αποτελεσματικοί και οικονομικά εφικτοί τρόποι να επιτυγχάνουν την απόκτηση παιδιού και να είναι διαθέσιμοι σε εκείνους που τους επιζητούν», είπε ο Τέντρος.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, δεν επαρκούν οι ενδείξεις ώστε να μπορούμε να γνωρίζουμε αν η εμφάνιση του φαινομένου είναι συχνότερη ή όχι.

Παραδόξως, οι νέες εκτιμήσεις του ΠΟΥ, που βασίζονται σε πάνω από 100 μελέτες που διεξήχθησαν από το 1990 ως το 2021, δείχνουν περιορισμένες αποκλίσεις ως προς την παρουσία του φαινομένου από περιοχή σε περιοχή.

Τα ποσοστά, εξάλλου, είναι συγκρίσιμα για χώρες υψηλού, μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος, γεγονός που υποδηλώνει ότι η υπογονιμότητα είναι μια σοβαρή υγειονομική πρόκληση σε κάθε κοινότητα, χώρα και περιοχή του κόσμου.

Η ισόβια παρουσία του φαινομένου εμφανίζεται κατά 17,8% στις χώρες υψηλού εισοδήματος και κατά 16,5% στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

«Για εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο, ο δρόμος για να γίνουν γονείς μπορεί να είναι δυσπρόσιτος, αν όχι αδύνατος. Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκτιμάται ότι ένας στους έξι ανθρώπους πλήττεται από την αδυναμία να αποκτήσει παιδί κάποια στιγμή στη ζωή του. Αυτό είναι ανεξάρτητο από το που ζει και τι πόρους διαθέτει», πρόσθεσε ο Τέντρος.

Η υπογονιμότητα είναι μια κατάσταση του ανδρικού ή του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος, η οποία ορίζεται από την αδυναμία επίτευξης εγκυμοσύνης έπειτα από 12 ή παραπάνω μήνες σεξουαλικών επαφών χωρίς τη λήψη μέτρων προστασίας, λέει η έκθεση.

Μπορεί να προκαλέσει έντονο στρες και δυσφορία, στιγματισμό και οικονομικές δυσκολίες και να επηρεάσει την ψυχική κατάσταση του ατόμου.

«Τα αίτια της υπογονιμότητας ποικίλλουν και συχνά είναι σύνθετα, είναι κάτι που μπορεί να βιώσουν τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες. Πράγματι, μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων σε όλες τις περιοχές μπορεί να χρειαστεί φροντίδα γονιμότητας. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας είναι ο πρωταρχικός τρόπος για να έχουν οι άνθρωποι τις καλύτερες ευκαιρίες να αποκτήσουν τον αριθμό των παιδιών που επιθυμούν. Ωστόσο, στις περισσότερες χώρες αυτές οι υπηρεσίες είναι ανεπαρκείς», σημείωσε ο Τέντρος.

Παρά την έκταση του ζητήματος, λύσεις για την πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία της υπογονιμότητας–περιλαμβανομένης της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (γνωστής ως εξωσωματική ή IVF) παραμένουν υποχρηματοδοτούμενες και απρόσιτες για πολλούς εξαιτίας του υψηλού κόστους, του κοινωνικού στίγματος και της περιορισμένης διαθεσιμότητας, αναφέρει η έκθεση.

Στις περισσότερες χώρες οι θεραπείες γονιμότητας χρηματοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικά, συχνά με αποτέλεσμα τα τεράστια οικονομικά κόστη. Στις πιο φτωχές χώρες οι άνθρωποι δαπανούν ένα μεγαλύτερο τμήμα του εισοδήματός τους για τη φροντίδα της γονιμότητας σε σύγκριση με τους ανθρώπους στις πλουσιότερες χώρες, γράφει η έκθεση.

Τα υψηλά κόστη εμποδίζουν τους ανθρώπους από το να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας ή μπορεί να τους βυθίσουν στη φτώχεια ως αποτέλεσμα της αναζήτησης αυτής της φροντίδας, προστίθεται στην έκθεση.

Παρότι η νέα αυτή έκθεση παρουσιάζει πειστικά αποδεικτικά στοιχεία της μεγάλης παρουσίας της υπογονιμότητας σε παγκόσμιο επίπεδο, δείχνει ακόμη μια εμμένουσα έλλειψη δεδομένων σε πολλές χώρες και σε κάποιες περιοχές.

www.cnn.gr

Το Αμστερνταμ στενάζει, εκπέμπει «σήμα κινδύνου» και καταδικάζει την ασυδοσία έναντι της ελευθερίας. Γι’ αυτό και η δημοτική αρχή της ολλανδικής πρωτεύουσας έβαλε μπροστά την εκστρατεία αποθάρρυνσης των ενοχλητικών τουριστών, η οποία, όπως διευκρινίζουν πηγές του δήμου στην «Κ», «αποτελεί μέρος μιας συνολικής δέσμης μέτρων». 

Το μειωμένο ωράριο λειτουργίας καταστημάτων τουριστικού ενδιαφέροντος, η απαγόρευση του καπνίσματος κάνναβης σε δημόσιους χώρους και οι περιορισμοί στην πώληση αλκοόλ σε ορισμένες περιοχές του κέντρου της πόλης θα εφαρμοστούν ήδη από την άνοιξη, έπειτα από συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο», δηλώνει στην «Κ» εκπρόσωπος του αντιδημάρχου Σόφιαν Μπάρκι, που πρωτοστατεί στα νέα μέτρα που παρουσιάσαμε την προηγούμενη εβδομάδα.

«Το Αμστερνταμ λαμβάνει ήδη πολλά μέτρα κατά του υπερβολικού τουρισμού και της όχλησης. Λαμβάνουμε περισσότερα μέτρα από άλλες μεγάλες πόλεις στην Ευρώπη. Πρέπει όμως να κάνουμε ακόμη περισσότερα τα επόμενα χρόνια. Το Αμστερνταμ είναι μια μητρόπολη και τα πλήθη επισκεπτών και η φασαρία είναι εγγενή χαρακτηριστικά, αλλά, για να διατηρήσουμε την πόλη μας βιώσιμη, πρέπει πλέον να προβούμε σε περιορισμούς, αντί της ανεύθυνης ανάπτυξης», σημειώνει επίσης ο εκπρόσωπος του αντιδημάρχου.

«Παράδειγμα ανεύθυνης ανάπτυξης»

«Το Αμστερνταμ αποτελεί παράδειγμα ανεύθυνης ανάπτυξης», αντιτείνει, μιλώντας στην «Κ», η Ιζαμπελ Μοσκ, ειδική στην τουριστική στρατηγική, την καινοτομία και το μάρκετινγκ πόλεων. «Η μοναδική λύση για τον υπερτουρισμό είναι τα μέτρα για την εισροή τουρισμού. Να μην αναπτυχθεί περαιτέρω το αεροδρόμιο Σίπχολ, να μη γίνει δεύτερος τερματικός σταθμός για την κρουαζιέρα στο λιμάνι, να μη γίνει το αεροδρόμιο στο Λέλισταντ. Το ερώτημα όμως είναι αν ο δήμος έχει τα κότσια να παρέμβει. Χωρίς να ληφθούν μέτρα για την εισροή τουριστών, όλα τα μέτρα θα έχουν ανεπαρκή αποτελέσματα. Ο δήμος θα εκμεταλλευτεί τη θέση του ως μετόχου του αεροδρομίου Σχίπχολ; Θα επιλέξει να καταργήσει σταδιακά τον τουρισμό κρουαζιέρας, την πιο ρυπογόνο μορφή τουρισμού; Θα κάνει ό,τι μπορεί για να μην ανοίξει το δεύτερο αεροδρόμιο;» αναρωτιέται η ίδια.

Και εδώ υπάρχει άλλη μία… εσωτερική σύγκρουση περί ανάπτυξης. «Ο δήμος, από τη μια, θέλει να μετακινήσει τον τερματικό σταθμό κρουαζιέρας που ήδη υπάρχει. Από την άλλη, για να εξισορροπήσει την κατάσταση, αλλά και για να παράσχει μια εναλλακτική για το Σίπχολ που θέλει να περιορίσει περισσότερο από τις εθνικές κυβερνήσεις, θέλει να επεκτείνει τον Νότιο Σιδηροδρομικό Σταθμό», μας λέει ο Τιμ Βάγκεμακερς, δημοσιογράφος της ολλανδικής εφημερίδας Het Parool.

«Δεν είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει», προσθέτει ο δημοσιογράφος και υπογραμμίζει ότι «υπάρχουν μέρες που πραγματικά σε ορισμένα σημεία της πόλης πρέπει να περπατήσεις πάνω στα κεφάλια των ανθρώπων…».

Σημειώνει δε ότι «δεν είναι καινούργιο το ζήτημα. Εχει καταστεί πραγματικό πρόβλημα εδώ και 7-8 χρόνια, με τις φθηνές πτήσεις και τις διαδικτυακές καμπάνιες. Αν γκουγκλάρει κανείς “Αμστερνταμ πάρτι Σαββατοκύριακο”, θα δει τα χιλιάδες αποτελέσματα που θα του εμφανιστούν. Αυτό, λοιπόν, μέσα στα χρόνια, έχει δημιουργήσει ανησυχίες».

Η «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού

Οι ανησυχίες, ασφαλώς, δεν είναι μόνο της δημοτικής αρχής. Και οι ίδιοι οι κάτοικοι ανησυχούν από τη «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού, που οδήγησε στη μείωση των καταστημάτων που εξυπηρετούν την καθημερινότητα των κατοίκων. Αντιθέτως, έχουν αυξηθεί οι επιχειρήσεις τουριστικού ενδιαφέροντος. Και ο τουρισμός στην πόλη, που αγγίζει τα 20 εκατ. ετησίως, δημιουργεί όλα τα προβλήματα που συναντάμε στις υπερτουριστικές πόλεις και νησιά σε όλο τον πλανήτη.

Οι πολίτες πάντως έχουν αυτοοργανωθεί, υποβοηθούμενοι από τη δημοτική αρχή. Τον Ιούνιο του 2021, μετά την πρωτοβουλία πολιτών «Το Αμστερνταμ έχει επιλογή», το δημοτικό συμβούλιο ενέκρινε τον κανονισμό «Ο τουρισμός σε ισορροπία στο Αμστερνταμ», ο οποίος ορίζει μέγιστο αριθμό τουριστικών διανυκτερεύσεων και ημερήσιων επισκέψεων στην πόλη. Οι επισκέπτες ετησίως δεν θα πρέπει να ξεπερνούν τα 20 εκατ. και το δημοτικό συμβούλιο οφείλει να παρεμβαίνει με το που θα ξεπεραστεί το «κατώφλι» των 18 εκατομμυρίων.

Ο απώτερος στόχος της πόλης φαίνεται να είναι, όπως μας μεταφέρεται, ένα διαφορετικό προφίλ επισκεπτών. «Η πόλη θέλει να αποτρέψει τους τουρίστες που στην πραγματικότητα έρχονται μόνο για τα πάρτι και δεν έχουν οικονομικό αντίκτυπο στην πόλη, διότι είτε μένουν σε πάμφθηνα ξενοδοχεία είτε ακόμα και μέσα στα αυτοκίνητά τους, αν είναι να μείνουν 1-2 βραδιές στο Αμστερνταμ. Από την άλλη, η επέκταση του Νότιου Σιδηροδρομικού Σταθμού σηματοδοτεί τη στόχευση στον συνεδριακό τουρισμό. Ολα αυτά, αν τα συνδυάσει κανείς με τα σχεδιαζόμενα μέτρα, τότε αντιλαμβάνεται ότι η στόχευση είναι μεν να μειωθεί ο τουρισμός αλλά και να αυξηθεί το οικονομικό αποτύπωμά του, αφού η πόλη θα προσελκύει επισκέπτες υψηλού εισοδηματικού προφίλ», όπως σημειώνει ο Τιμ Βάγκεμακερς.

Το Project 1012

Ακριβώς αυτό αναφέρεται και ως βασικός στόχος του Project 1012 –ονομάστηκε έτσι από τον ταχυδρομικό κώδικα της γειτονιάς– που στοχεύει, όπως έχει γραφτεί, σε μια «καλύτερη κατηγορία τουριστών», στο να πάψει η συνοικία των Κόκκινων Φαναριών –και κατ’ επέκταση και οι γύρω γειτονιές– να χαρακτηρίζονται από μια μάζα καταστημάτων με φθηνά σουβενίρ, coffee shops και οίκους ανοχής, αλλά και στην αλλαγή ταυτότητας της πόλης που κατακλύζεται από έξαλλα μπάτσελορ πάρτι.

Ωστόσο, όπως μεταδίδουν τα ολλανδικά μέσα, το εγχείρημα θεωρήθηκε εν γένει αποτυχημένο, καθώς δεν ανταποκρίθηκε στις δύο φιλοδοξίες του: να αντικαταστήσει τα coffee shops και τα καταστήματα τουριστικών ειδών με εστιατόρια και γκαλερί και να αντιμετωπίσει τη βιομηχανία του σεξ κλείνοντας τους οίκους ανοχής.

Τώρα φαίνεται ότι ο δήμος επιμένει ξανά.

Οι σεξεργάτριες αντιδρούν

Το μειωμένο ωράριο λειτουργίας έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται στη συνοικία με τα Κόκκινα Φανάρια από την 1η Απριλίου. Η εργασία των σεξεργατριών θα ολοκληρώνεται στις 3 αντί στις 6 το πρωί, ενώ σχεδιάζεται και η μετακίνηση ολόκληρης της συνοικίας σε άλλο σημείο της ολλανδικής πρωτεύουσας, το οποίο θα ονομαστεί «ερωτικό κέντρο». 

Πάντως, η Πράσινη πρώτη γυναίκα δήμαρχος του Αμστερνταμ, Φέμκε Χάσελμα, πηγαίνει στις γειτονιές της πόλης και συναντάται με την κοινωνία των πολιτών, προκειμένου να λάβει την κοινωνική συναίνεση, ώστε να μεταφερθούν σε άλλο σημείο τα Κόκκινα Φανάρια, προκειμένου να πάρει μια ανάσα το κέντρο.

Εντούτοις, πριν αλέκτωρ φωνήσαι, οι σεξεργάτριες έχουν ήδη αρχίσει να αντιδρούν σθεναρά. Αρκετές σεξεργάτριες είπαν, μάλιστα, στο CNN ότι οι μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν σε αυτές αυξάνουν το στίγμα, σημειώνοντας ότι υφίστανται άδικες διακρίσεις και χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίος τράγος για το πρόβλημα της πόλης με τον μαζικό τουρισμό.

Ταυτόχρονα, τονίζουν και άλλα δύο ζητήματα. Πρώτον, ότι, εφόσον οι «βιτρίνες» ανοίγουν τα μεσάνυχτα, οι σεξεργάτριες θα έχουν μόλις τρεις ώρες για να κερδίσουν χρήματα. Δεύτερον, αν πρέπει να σχολάσουν στις 3 το πρωί, θα είναι πολύ πιο επικίνδυνο για τις ίδιες να κυκλοφορούν στην πόλη επιστρέφοντας στο σπίτι τους, απ’ ό,τι στις έξι το πρωί. Το νέο ωράριο, λένε επίσης οι ίδιες οι σεξεργάτριες, χτυπά ακόμα περισσότερο την κοινότητα των τρανσέξουαλ, καθώς, όπως δηλώνουν, πολλοί πελάτες που έρχονται μεταξύ 3 και 6 το πρωί αναζητούν τρανς συναδέλφους τους.

Παράλληλα, θεωρούν ότι η δημιουργία «ερωτικού κέντρου» θα μειώσει την ασφάλεια των εργαζομένων του σεξ, καθώς στο σημείο όπου βρίσκονται τώρα αποτελούν τμήμα μιας ολόκληρης κοινότητας της πόλης, ενώ, σε περίπτωση μετακίνησής τους, θα στιγματιστούν έτι περαιτέρω. Ο κόσμος που θα καταφεύγει εκεί δεν θα ελέγχεται, ενώ οι σεξεργάτριες θα χάσουν τη στήριξη των κατοίκων, οι οποίοι παίρνουν το μέρος τους όταν συμβαίνουν έκτροπα.

«Κόντρα» Δημοσίου και ιδιωτών

Πάντως, οι ρυθμίσεις για τον ενοχλητικό τουρισμό έχουν προκαλέσει «μάχη» μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. 

Από τη μία έχουμε τους επιχειρηματίες του τουρισμού που κάνουν μεγάλες καμπάνιες προσέλκυσης τουριστών και, από την άλλη, τον δήμο που τους αποτρέπει, κάτι που, όπως ειπώθηκε, δεν ταιριάζει με την ταυτότητα της πόλης ως ανεκτικής και ελεύθερης.

Ωστόσο, όπως μας μεταφέρουν ολλανδικές πηγές που παρακολουθούν το θέμα της «σύγκρουσης» δήμου και ιδιωτών, «η δήμαρχος του Αμστερνταμ συχνά εξοργίζεται με τους ιδιώτες που προωθούν μια εικόνα της πόλης που δεν ταιριάζει με όσα η δημοτική αρχή πρεσβεύει για μια πιο βιώσιμη πόλη».

Ασφαλώς, ο δήμος δεν μπορεί να απαγορεύσει τα φθηνά ξενοδοχεία και τις παμπ. Αυτό που, εντούτοις, προσπαθεί να κάνει είναι να συζητήσει μαζί τους την ηθική διάσταση, με επίκεντρο την πόλη που «βουλιάζει» και τους κατοίκους που βασανίζονται.

«Εχει διαστρεβλωθεί η έννοια της “ελευθερίας”»

Και μπορεί, όπως επισημαίνει στην «Κ» ο εκπρόσωπος της οικείας αντιδημαρχίας της ολλανδικής πρωτεύουσας, «το Αμστερνταμ να 
είναι γνωστό ως μια ελεύθερη και ανοιχτή πόλη που θέλει να μοιραστεί τον πολιτιστικό της πλούτο, συμπεριλαμβανομένων των μουσείων και άλλων κορυφαίων τοποσήμων, των καναλιών της, καθώς και της νυχτερινής της ζωής, ωστόσο, η έννοια της “ελευθερίας” έχει διαστρεβλωθεί τα τελευταία χρόνια και έχει εμπορευματοποιηθεί.

»Ορισμένες επιχειρήσεις κάνουν κατάχρηση της εικόνας του Αμστερνταμ για να το πλασάρουν ως πόλη “απεριόριστων δυνατοτήτων”. Ως αποτέλεσμα, ορισμένες ομάδες επισκεπτών τη θεωρούν μια πόλη όπου όλα επιτρέπονται. Αυτού του είδους ο τουρισμός, καθώς και οι προσφορές που απευθύνονται ειδικά σε αυτές τις ομάδες, δεν θεωρείται επιθυμητός από τη δημοτική αρχή», συμπληρώνει.

«Αυτό είναι πρόκληση για την πόλη, διότι ως προορισμός δεν μπορείς να “ελέγχεις” την προσφορά πακέτων σε αυτές τις ομάδες-στόχους. Και πάλι το ερώτημα είναι: είναι αυτό το πρόβλημα της πόλης; Ή μήπως υπάρχουν πάρα πολλοί επισκέπτες σε ορισμένα μέρη και η καλή ισορροπία μεταξύ επισκεπτών και κατοίκων σε αυτές τις περιοχές έχει ξεφύγει; Γιατί αυτό είναι, και πάλι, το πρόβλημα, η εισροή τουριστών», σχολιάζει στην «Κ» η Ιζαμπελ Μοσκ.

Κάτι τέτοιο, πάντως, συνάγεται και από τη συνομιλία που είχαμε εκ νέου με μόνιμους κατοίκους της ολλανδικής πρωτεύουσας. Ο μεταφραστής Αντρι Μπουν, που ζει στις παρυφές του κέντρου της πόλης, επιβεβαιώνει ότι το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα τοπικό, δηλαδή αφορά πολύ συγκεκριμένα σημεία του Αμστερνταμ, ενώ ο Χάρης Ζώης, που ζει σε προάστιο αλλά εργάζεται στο κέντρο, θεωρεί ότι είναι σαν δύο… διαφορετικές πόλεις.

Αυτό που τονίζεται από διάφορες πλευρές, ωστόσο, είναι πως όσο παραμένουν φθηνές οι πτήσεις προς την ολλανδική πρωτεύουσα δεν πρόκειται να μειωθεί έτσι εύκολα ο ενοχλητικός υπερτουρισμός. Το ίδιο συμβαίνει και με όσα η πόλη προσφέρει έτσι κι αλλιώς, που αποτελούν τον πυρήνα της ταυτότητας που έχτιζε επί δεκαετίες.

«Γεγονός παραμένει ότι υπάρχουν τόσο πολλές πτήσεις χαμηλού κόστους προς το Αμστερνταμ. Ταυτόχρονα, οι εμπειρίες που μπορούν να ζήσουν οι επισκέπτες εδώ δεν αλλάζουν. Θα εξακολουθήσουν να κάνουν πάρτι, να καπνίζουν κάνναβη κ.λπ. Πρέπει να ληφθούν πιο δραστικές αποφάσεις, αλλά αυτό είναι περίπλοκο. Αν απαγορευτεί στους επισκέπτες να καπνίζουν κάνναβη, αυτό θα προκαλέσει νέα προβλήματα», λέει η Ιζαμπελ Μοσκ.

Νέα καμπάνια για την εικόνα της πόλης

Πάντως, όπως μας λέει ο ίδιος ο δήμος του Αμστερνταμ, «πριν από το καλοκαίρι, θα ξεκινήσει μια εκστρατεία για την εικόνα της πόλης, ώστε να φανεί το πραγματικό πρόσωπό της, συνδέοντας τους επισκέπτες που δείχνουν σεβασμό για την πλούσια πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά τόσο της ολλανδικής πρωτεύουσας όσο και της ευρύτερης περιοχής».

Αυτό που ελπίζουν οι συνομιλητές μας, βέβαια, είναι ότι όλα αυτά τα μέτρα και οι σχεδιαζόμενες καμπάνιες να συνδυαστούν με το ανεκτικό προφίλ της πόλης. «Είναι μοναδική και χρειάζονται δραστικές αποφάσεις για να παραμείνει έτσι», λένε σχεδόν με μια φωνή.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr

Η πρόθεση της κυβέρνησης αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για τον καθαρισμό και τη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων.

Τα υγρά μαντηλάκια στην Βρετανία μπορεί να απαγορευτούν καθολικά καθώς η κυβέρνηση δήλωσε ότι θα ξεκινήσει δημόσια διαβούλευση βασιζόμενη στη δέσμευση μεγάλων λιανοπωλητών όπως Boots και Tesco οι οποίοι αναμένεται να σταματήσουν να πωλούν τα προϊόντα αυτά.

Η πρόθεση της κυβέρνησης αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για τον καθαρισμό και τη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένης της αυστηρότερης επιβολής της νομοθεσίας για όσους ρυπαίνουν.

Τα υγρά μαντηλάκια που ρίχνονται στις τουαλέτες προκαλούν το 93% των αποφράξεων των υπονόμων και το κόστος είναι περίπου 100 εκατομμύρια λίρες ετησίως για να καθαριστούν, σύμφωνα με το Water UK. Ενώ υπάρχουν κάποιες βιοδιασπώμενες επιλογές στα ράφια, τα περισσότερα προϊόντα περιέχουν πλαστικά που δεν διασπώνται – με αποτέλεσμα να φράζουν τους σωλήνες με την πάροδο του χρόνου.

Στο νομοσχέδιο για το νερό που δημοσιεύθηκε το βράδυ της Δευτέρας, η κυβέρνηση δήλωσε ότι θέλει να τα απαγορεύσει με την επιφύλαξη δημόσιας διαβούλευσης και θα συνεργαστεί με τη βιομηχανία για να διασφαλίσει ότι θα υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις φιλικές προς το περιβάλλον.

Η υπουργός Περιβάλλοντος Τερέζα Κόφι δήλωσε στο BBC ότι η διαβούλευση είναι «νομική απαίτηση για να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε απαγόρευση και η πρόταση είναι να απαγορεύσουμε το πλαστικό από τα υγρά μαντηλάκια».

Ωστόσο, η ανακοίνωση επικρίθηκε από τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, οι οποίοι είπαν ότι η κυβέρνηση υποσχέθηκε για πρώτη φορά να απαγορεύσει το πλαστικό στα υγρά μαντηλάκια το 2018.

Το σχέδιο για τα υγρά μαντηλάκια είναι ένα από μια σειρά μέτρων που το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων (DEFRA) δήλωσε ότι θα βελτιώσει την ποιότητα των υδάτων της Αγγλίας. Άλλες προτάσεις στο Σχέδιο για το νερό περιλαμβάνουν περιορισμούς για τις υπερ- και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες (PFAS) στον αφρό πυρόσβεσης, τα υφάσματα, τα προϊόντα καθαρισμού, τις μπογιές και τα βερνίκια.

Η κυβέρνηση θέλει επίσης να ενθαρρύνει τις εταιρείες ύδρευσης να εγκαταστήσουν περισσότερους έξυπνους μετρητές στα νοικοκυριά για τη μείωση της ζήτησης νερού και να δώσει στους αγρότες 34 εκατ. λίρες για τη βελτίωση της ρύπανσης από την κοπριά.

kathimerini.gr

Περικοπές και αλλαγές στο ρυθμιστικό πλαίσιο για να αντέξει το σύστημα

Αλλαγές και στο ρυθμιστικό πλαίσιο, πέραν των έκτακτων προληπτικών μέτρων, δρομολογούν οι αρμόδιοι φορείς για την αντιμετώπιση της προβληματικής κατάστασης που παρατηρείται στο σύστημα ηλεκτρισμού λόγω της υψηλής παραγωγής ΑΠΕ σε συνθήκες χαμηλής ζήτησης, καθώς διαπιστώνουν ότι δεν πρόκειται για ένα παροδικό φαινόμενο.

Σε ό,τι αφορά τα έκτακτα μέτρα, όπως αποφασίστηκε χθες στην τηλεδιάσκεψη που συγκάλεσε η ΡΑΕ μετά το «καμπανάκι» που χτύπησε ο ΑΔΜΗΕ για τον κίνδυνο μπλακ άουτ τις ημέρες του Πάσχα, οι δύο διαχειριστές (ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ) θα βρίσκονται σε διαρκή συνεννόηση για την περικοπή παραγωγής από ΑΠΕ (κατά περίπτωση στο σύστημα μεταφοράς από τον ΑΔΜΗΕ ή πρόσθετης στο δίκτυο διανομής με τη συνδρομή του ΔΕΔΔΗΕ), ανάλογα με τις δυνατότητές του κάθε διαχειριστή.

Οι περικοπές, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε η ΡΑΕ μετά το πέρας της τηλεδιάσκεψης με στελέχη των δύο διαχειριστών, θα πραγματοποιούνται περισσότερο σε ώρες με έντονη ηλιοφάνεια ή και ισχυρούς ανέμους κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του φθινοπώρου, που χαρακτηρίζονται από την ιδιαίτερα χαμηλή ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια, όπως και στις επερχόμενες αργίες.

Περιορισμοί σε εισαγωγές

Εφόσον κριθεί απαραίτητο, ο ΑΔΜΗΕ θα έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει και σε ολιγόωρους περιορισμούς των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας, κατόπιν έγκαιρης συνεννόησης με τους γειτονικούς διαχειριστές. Η όλη διαχείριση θα τελεί υπό τη στενή εποπτεία της ΡΑΕ, η οποία όποτε κρίνεται απαραίτητο θα συγκαλεί την Ομάδα Διαχείρισης Κρίσεων, με τη συμμετοχή των δύο δια-χειριστών, για την τακτική παρακολούθηση και τον έλεγχο της κατάστασης.

Ολες οι πλευρές αναγνώρισαν τη σοβαρότητα του ζητήματος και δρομολόγησαν από κοινού τις αναγκαίες παρεμβάσεις ώστε να διατηρείται ανά πάσα στιγμή αρκετός ηλεκτρικός χώρος για ικανές εφεδρείες από συμβατικές μονάδες, που θα διασφαλίζουν την ευσταθή λειτουργία του συστήματος.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με βάση το μοντέλο λειτουργίας της αγοράς ηλεκτρισμού, η προηγούμενη ένταξη συμβατικών μονάδων στο σύστημα είναι απαραίτητη για να μπορεί να δώσει εντολές ο ΑΔΜΗΕ για αύξηση της παραγωγής τους όταν ξαφνικά αρχίζει να υποχωρεί η παραγωγή των ΑΠΕ και αυξάνεται ο κίνδυνος αστάθειας.

Κατά τη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης, στελέχη του ΑΔΜΗΕ περιέγραψαν λεπτομερώς τις τρέχουσες ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες λειτουργίας του συστήματος και τα μέτρα που εφαρμόζει ο διαχειριστής για την αντιμετώπιση των προκλήσεων εν μέσω της ραγδαίας αυξανόμενης διείσδυσης ΑΠΕ. Ο ΑΔΜΗΕ διαθέτει ήδη επαρκή μεθοδολογία και αξιόπιστα συστήματα για τη διαχείριση της ανανεώσιμης ηλεκτροπαραγωγής, ενώ έχει θέσει σε εφαρμογή το Πρόγραμμα Εργων Ενεργειακής Μετάβασης.

Νέα εργαλεία

Τα στελέχη του ΔΕΔΔΗΕ περιέγραψαν αντίστοιχα τις υφιστάμενες δυνατότητες περικοπών στη μέση και τη χαμηλή τάση, και επισήμαναν ότι ο διαχειριστής του δικτύου διανομής θα προχωρήσει άμεσα στην ανάπτυξη πρόσθετων εργαλείων για τη διαχείριση της ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ. Συμφωνήθηκε ότι θα υλοποιείται απόρριψη παραγωγικού δυναμικού σταθμών ΑΠΕ, με μέγεθος ισχύος και διάρκεια αποσύνδεσης που θα καθορίζονται από τις σχετικές εντολές του ΑΔΜΗΕ. Το αισιόδοξο για τους καταναλωτές είναι ότι όλες οι πλευρές συμφώνησαν στη χθεσινή τηλεδιάσκεψη ότι με τη συντονισμένη διαχείριση του προβλήματος απ’ όλους τους συναρμόδιους φορείς η κατάσταση τίθεται υπό έλεγχο, ώστε να διασφαλίζεται η θωράκιση του ηλεκτρικού συστήματος σε συνθήκες χαμηλής κατανάλωσης και υψηλής παραγωγής ΑΠΕ.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr

Αλμα έως 8% σημείωσαν οι τιμές του αργού πετρελαίου μετά την απόφαση-έκπληξη για μείωση της παραγωγής.

Την ανιούσα έχουν πάρει οι τιμές του πετρελαίου, μετά την ανακοίνωση-έκπληξη των χωρών του ΟΠΕΚ+ για μείωση της παραγωγής.

Η τιμή του βαρελιού του αργού WTI (West Texas Intermediate) ανέβηκε κατά σχεδόν 8%. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση ημέρας εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Λίγο μετά τις 08:30 ώρα Ελλάδας, η τιμή βρισκόταν στα 79,22 δολάρια, ενώ νωρίτερα είχε φτάσει και τα 81 δολάρια.

Ο αντίκτυπος των εξελίξεων αυτών γίνεται φυσικά αισθητός και στη χώρα μας. Οπως μεταδίδει το MoneyReview, τα πρατήρια καυσίμων αλλά και οι έμποροι θα πρέπει να προσθέσουν τουλάχιστον 15 λεπτά στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, οπότε η μέση πανελλαδική τιμή αναμένεται ότι θα εκτιναχθεί προς τα 1,35 ευρώ ανά λίτρο για το διάστημα που απομένει μέχρι να λήξει η χειμερινή περίοδος. Ανάλογα αναμένεται να επηρεαστεί και η τιμή της βενζίνης.

H απόφαση-έκπληξη του ΟΠΕΚ+ να μειώσει την παραγωγή πετρελαίου έως και κατά 1 εκατ. βαρέλια την ημέρα έχει προκαλέσει αναταραχές στην παγκόσμια αγορά.

«Η κίνηση αυτή έχει τη δυνατότητα να ωθήσει την αγορά σε έλλειμμα το δεύτερο τρίμηνο, έναντι προηγούμενων προσδοκιών για πλεόνασμα. Πάντως, οι υψηλότερες τιμές ίσως περιορίσουν τη ζήτηση, αλλά και να επιδεινώσουν τον επίμονο πληθωρισμό που προσπαθούν να καταπολεμήσουν οι κεντρικές τράπεζες, αυξάνοντας τον κίνδυνο ύφεσης», δήλωσε η Βαντάνα Χάρι, ιδρύτρια της Vanda Insights.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr, bloomberg, moneyreview

Αλώβητος βγήκε ο κλάδος των ιδιωτικών τζετ στην Ευρώπη, από την οικονομική και ενεργειακή κρίση, καθώς σύμφωνα με έρευνα το 2022 καταγράφηκε ρεκόρ πτήσεων, με άνοδο κατά 64% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Συγκεκριμένα, οι πτήσεις με ιδιωτικά αεροσκάφη έφτασαν τις 572.806 χιλιάδες πέρυσι, στο υψηλότερο καταγεγραμμένο επίπεδο και όλα αυτά την ώρα που η «ατζέντα» των τελευταίων μηνών στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι γεμάτη «πράσινους» στόχους» για μείωση της κατανάλωσης ρυπογόνων καυσίμων και περιβαλλοντικών δράσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Όμως φαίνεται πως κάποιοι δεν έλαβαν το σχετικό «memo» και συνεχίζουν να ταξιδεύουν με ιδιαίτερα ρυπογόνα ιδιωτικά τζετ, ακόμα και σε πολύ κοντινούς προορισμούς.

Μάλιστα, αυτό έγινε σε μια χρονιά που η Ευρώπη βρέθηκε αντιμέτωπη με την πιο έντονη ξηρασία κατά τη διάρκεια του χειμώνα και μετά από το πιο «στεγνό» καλοκαίρι των τελευταίων 500 ετών στην περιοχή.

Υπερδιπλασιάστηκαν οι εκπομπές ρύπων
Σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη από την περιβαλλοντική εκστρατεία Greenpeace, ο αριθμός των πτήσεων ιδιωτικών τζετ στην Ευρώπη πέρυσι, αυξήθηκε κατά 64% και ταυτόχρονα υπερδιπλασιάστηκαν και οι εκπομπές ρύπων που προκάλεσαν, οι οποίες έχουν δυσανάλογες επιπτώσεις στο περιβάλλον, υπερβαίνοντας τις ετήσιες κατά κεφαλήν εκπομπές άνθρακα 550.000 κατοίκων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όπως αναφέρεται, περισσότερες από τις μισές (55%) των ιδιωτικών πτήσεων στην Ευρώπη πέρυσι ήταν εξαιρετικά σύντομες διαδρομές κάτω των 750 χιλιομέτρων (466 μίλια), ταξίδια που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν και με τρένο ή πλοίο.

Μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία από τη μη κυβερνητική οργάνωση Transport & Environment δείχνουν ότι τα ιδιωτικά τζετ είναι έως και 14 φορές πιο ρυπογόνα από τα εμπορικά αεροπλάνα και έως και 50 φορές πιο ρυπογόνα από τα τρένα, όπως αναφέρει το CNBC.

Αυτό συμβαίνει επειδή, σε μόλις μία ώρα, ένα μόνο ιδιωτικό τζετ μπορεί να εκπέμψει δύο μετρικούς τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Εν τω μεταξύ, ο μέσος άνθρωπος στην ΕΕ εκπέμπει 8,2 μετρικούς τόνους CO2 κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους.

Απογειώθηκε η ζήτηση για πολυτελείς προορισμούς
Σύμφωνα με την έρευνα, οι χώρες με τις περισσότερες πτήσεις ιδιωτικών τζετ στην Ευρώπη πέρυσι, ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Γερμανία.

Στους πιο δημοφιλείς προορισμούς για πτήσεις ιδιωτικών τζετ στην Ευρώπη το 2022 περιλαμβάνονται η Γαλλική Ριβιέρα, το Παρίσι και η δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Ελβετίας, η Γενεύη.

Μάλιστα, αυτόν τον «αγώνα» της αυξημένης ζήτησης προσπαθούν να κερδίσουν οι μεγάλοι κατασκευαστές ιδιωτικών τζετ, οι οποίες αγωνίζονται για να συμβαδίσουν με την άνοδο της ζήτησης από την έναρξη της πανδημίας κορωνοϊού.

www.cnn.gr