Την παρακολούθησαν χιλιάδες πολίτες με σύμμαχο τον εξαιρετικό καιρό
Χιλιάδες πολίτες παρακολούθησαν σήμερα, την παρέλαση για να τιμηθεί η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, στην παραλία του Βόλου, με σύμμαχο τον εξαιρετικό καιρό.
Το πρωί τελέστηκε δοξολογία στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου και στη συνέχεια τελέστηκε επιμνημόσυνη Δέηση και έγινε κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο των Ηρώων, στην παραλία της πόλης.
Η παρέλαση, προ των επισήμων, ξεκίνησε λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι.Την κυβέρνηση εκπροσώπησε η Υφυπουργός Παιδείας Ζέττα Μακρή, ενώ το παρών έδωσε και ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος ο οποίος δε θέλησε να κάνει δηλώσεις, ωστόσο ζήτησε από τους Βολιώτες να προσέξουν το θέμα με την επικείμενη εγκατάσταση σταθμού LNG στην περιοχή.
Στη σημερινή παρέλαση συμμετείχαν μέλη αναπηρικών, αντιστασιακών οργανώσεων, τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, μέλη πολιτιστικών συλλόγων, οδηγοί, πρόσκοποι, τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφάλειας, καθώς και η Φιλαρμονική του Δήμου Βόλου.
Το νέο AI gov.gr, ενός Chatbot σε φυσική γλώσσα που θα απαντά σε οτιδήποτε το ρωτάμε, προανήγγειλε ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρης Παπαστεργίου στο πλαίσιο του 27th Annual Economist Government Roundtable.
«Σε περίπου 20 μέρες θα παρουσιάσουμε την επόμενη γενιά του gov.gr, το AI gov.gr» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Εκεί που σήμερα δυσκολευόμαστε να βρούμε πιθανώς αυτό που θέλουμε, με έναν πολύ απλό οδηγό, ένα Chatbot πλέον σε φυσική γλώσσα το gov.gr θα απαντά σε οτιδήποτε το ρωτάμε σε σχέση με αυτό που ψάχνουμε. Άρα, ένα καινούργιο gov.gr πολύ πιο γρήγορο, πιο διαλειτουργικό, πιο αποτελεσματικό για ακόμη μεγαλύτερη διάδραση με τους πολίτες», τόνισε.
Στη συνέχεια, ο υπουργός υπογράμμισε ότι επόμενο βήμα είναι να περάσουμε από την διακίνηση των ψηφιακών εγγράφων στην διακίνηση των δεδομένων.
«Μέχρι το τέλος του χρόνου κάποια πρώτα βασικά βήματα για κάποιες πρώτες βασικές λειτουργίες θα γίνονται απλά με την αποδοχή από την μεριά μας μέσω του wallet της επιθυμίας κάποιου οργανισμού να πάρει κάποια δεδομένα μας», είπε.
Αναφορικά με το θέμα της ευρυζωνικότητας, επεσήμανε πως «πρέπει να τρέξουμε ακόμη πιο γρήγορα στο να υλοποιήσουμε και να ετοιμάσουμε την επόμενη πιο γρήγορη Ελλάδα» και αναφέρθηκε στα προγράμματα smart readiness, σύμφωνα με το οποίο «περίπου 120 χιλιάδες οικήματα θα μπορούν με την πλατφόρμα που έχει ήδη ανοίξει να γίνουν πιο έξυπνα, με οπτική ίνα».
Παάλληλα, αναφέρθηκε στο νέο νομοσχέδιο που προβλέπει την ίδρυση ρυθμιστικού οργανισμού κυβερνοασφάλειας.
«Πλέον δεν πάμε να ελέγξουμε τον στενό πυρήνα του Δημοσίου, αλλά πάμε σε 2000 φορείς του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ώστε να υπάρχουν κοινές οδηγίες, αναβαθμίσεις, κοινή πληροφόρηση, πιστοποιήσεις και ελέγχους προκειμένου να είμαστε πιο ασφαλείς», σημείωσε.
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι η 28η Οκτωβρίου σημάδεψε την Ελλάδα από τον πόλεμο του 1940 και έμεινε γνωστή ως η επέτειος του “ΟΧΙ”. Αλλά τι ακριβώς γιορτάζουμε;
Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί μία από τις επίσημες αργίες του ελληνικού κράτους και τιμάται κάθε χρόνο από το σύνολο της επικράτειας. Η μέρα που σημάδεψε την Ελλάδα είναι συνδεδεμένη με τον πόλεμο του 1940 και έμεινε γνωστή ως η επέτειος του “ΟΧΙ”. Τι ακριβώς είναι αυτό που γιορτάζουμε, όμως;
Η Επέτειος του “ΟΧΙ” μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε από τον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι στον Έλληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά την 28η Οκτωβρίου του 1940.
Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Επίσης, πολλές ελληνικές κοινότητες παγκοσμίως γιορτάζουν την Επέτειο του “ΟΧΙ”.
Η ελληνική σημαία ISTOCK
Γιατί γιορτάζουμε την έναρξη του πολέμου και όχι την απελευθέρωση;
Ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης εξηγεί στον Σταύρο Διοσκουρίδη, στο explainer podcast, το λόγο που δεν συμβαδίζουμε με τον υπόλοιπο κόσμο στις εκδηλώσεις για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Ελλάδα αντίθετα με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης, ως προς τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχει ορίσει ως εθνική εορτή την 28η Οκτωβρίου και όχι για παράδειγμα την ημέρα της απελευθέρωσής της από τους Γερμανούς (12 Οκτωβρίου του 1944).
Γενικά, εθνικές εορτές σχετικές με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχουν καθιερωθεί σε λίγες χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγμα η Ιταλία γιορτάζει το τέλος του φασισμού και της γερμανικής κατοχής στις 25 Απριλίου, ενώ η Ολλανδία γιορτάζει στις 5 Μαΐου το τέλος της γερμανικής κατοχής. Αντίθετα, η Γαλλία τιμά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία στις 6 Ιουνίου.
Ο ιστορικός Βαλεντίν Σνάιντερ αποδίδει την απόφαση εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου στο ότι η Ελλάδα, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ήθελε να διατηρήσει την ουδετερότητά της. Το “ΟΧΙ” του Μεταξά ήταν μια άρνηση στην παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων στις ελληνικές υποθέσεις. Αναφέρει, λοιπόν, πως στα ευρωπαϊκά κράτη οι εθνικές εορτές αφορούν την ανεξαρτησία του κράτους, την απελευθέρωσή του ή τη δημιουργία του.
Όπως και να έχει, η 28η Οκτωβρίου είναι μία ημέρα τιμής του αντιστασιακού αγώνα και των θυμάτων του, ένας αυθεντικός αγώνας της ελληνικής κοινωνίας ενάντια στο ναζισμό και το φασισμό.
Αφίσα για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI
Η ιστορία πίσω από το “ΟΧΙ” του Μεταξά και η έναρξη του πολέμου
Λίγο μετά τις 03:00 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.
Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: “Alors, c’est la guerre”, (προφέρεται από τα γαλλικά, αλόρ, σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταλικών αιτημάτων.
Ο ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή:
“Μόλις καθίσαμε, του είπα ότι η κυβέρνησή μου μού είχε αναθέσει να του κάνω μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση και χωρίς άλλα λόγια του έδωσα το κείμενο. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά, και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο και μου είπε με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή φωνή: “Alors, c’est la guerre!” (λοιπόν έχουμε πόλεμο) .Τού απάντησα ότι η ιταλική κυβέρνηση ήλπιζε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα δεχόταν τα αιτήματά της και θα άφηνε να περάσουν ελεύθερα τα ιταλικά στρατεύματα τα οποία θα άρχιζαν τις μετακινήσεις τους στις 6 το πρωί. Ο Μεταξάς με ρώτησε τότε πως θα μπορούσα να σκεφτώ ότι ακόμα και αν είχε πρόθεση να ενδώσει θα του ήταν δυνατόν μέσα σε τρεις ώρες να λάβει τις διαταγές του βασιλιά και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες για την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων”.
(Εμμανουέλε Γκράτσι, Η αρχή του τέλους, Εστία. 1980, σελ. 285)
Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη “ΟΧΙ”. Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη “ΟΧΙ” παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας Ελληνικό Μέλλον’ του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940. Ακολούθως υιοθετήθηκε ως σύνθημα, και από άλλες εφημερίδες, και για ακόλουθες περιστάσεις, όπως το εξώφυλλο της εφημερίδας Η Βραδυνή, στις 6 Απριλίου 1941 με αφορμή την Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα.
Στις 05:30 τα ξημερώματα, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με την αιφνιδιαστική εισβολή (το τελεσίγραφο όριζε ότι η επίθεση θα ξεκινούσε στις 6 π.μ.) των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη εισήλθε στον πόλεμο. Το λεγόμενο “Έπος του Σαράντα”, το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.
Αφίσα για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI
Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου στην Ελλάδα
Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του/της Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.
Κατά στην επέτειο του “ΟΧΙ”, τηλεόραση και ραδιόφωνο προβάλλουν επετειακές εκπομπές μνήμης και κάνουν ιδιαίτερη μνεία στην “τραγουδίστρια της νίκης” Σοφία Βέμπο, η οποία με τα πατριωτικά της τραγούδια εμψύχωνε τους στρατιώτες και μετέδιδε τον ενθουσιασμό της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο. Σχετικό επίσης επετειακό υλικό παρουσιάζει και όλος ο ελληνικός έντυπος τύπος (εφημερίδες και περιοδικά).
Η επέτειος του “ΟΧΙ” γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει μάθημα την ημέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγματος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας). Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.
Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.
Σημαντικά άρθρα έχουν γραφτεί έως και σήμερα για τα μείζονα ζητήματα του πολιτισμού μας, όπως τον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Η έννοια και η αξία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς για τις τοποθεσίες και τα μνημεία τα οποία περιλαμβάνονται στον κατάλογο της UNESCO αντιπροσωπεύουν την ανθρώπινη ιδιοφυΐα/δημιουργικότητα και ακόμη τα υπερθετικά φαινόμενα της φύσης. Ο κατάλογος αυτός αποτυπώνει τη συνεργασία των εθνών σε σχέση με την επικοινωνία, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό.
Κάποια άρθρα αποδίδουν την αμφίσημη σημασία του φαινομένου της έκθεσης αυτών των τοποθεσιών η οποία συνεπάγεται τον υπερτουρισμό ή και τις καταστροφές ορισμένων τόπων, όπως το δοκίμιο του Ιταλού συγγραφέα Marco d’ Eramo το οποίο δημοσιεύθηκε στο New Left Review σχετικά με την Τοσκάνη. Με την εισαγωγή κάποιων τοποθεσιών αυτά τα αρνητικά φαινόμενα παρουσίασαν άνοδο, όμως είναι ιδιαίτερα σημαντική η πληροφόρηση κάθε πολίτη κάθε κράτους για τόπους και μνημεία ασύλληπτης ομορφιάς τα οποία θεωρούνται θαύματα και είναι άξια κάθε σεβασμού. Στην Ελλάδα το Πολιτιστικό τοπίο του Ζαγορίου ξεχωρίζει για την ομορφιά του και ανήκει σε αυτά τα θαύματα του κόσμου.
Στη συνέχεια παρατίθεται το άρθρο (Πηγή: athinorama.gr ).
Το ιστορικό χωριό Καλπάκι στα Ιωάννινα, αποτέλεσε σημείο σφοδρών συγκρούσεων τον Νοέμβριο του 1940, όπου έγινε πράξη το ΌΧΙ από μία χούφτα άντρες. Τα ιταλικά σχέδια για την κατάληψη της Ελλάδας προέβλεπαν αρχικά την αιφνιδιαστική επίθεση σε Ήπειρο και Κέρκυρα για την κατάληψή τους. Έπειτα επρόκειτο να περάσουν προς τη Μακεδονία και την Αθήνα. Καταστρώνοντας τα ελληνικά σχέδια αναχαίτισης των Ιταλών, ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, Διοικητής της 8ης Μεραρχία Πεζικού, ήταν σίγουρος για το πώς έπρεπε να αντιμετωπιστεί αυτός, Στηρίχτηκε αφενός στο ανάγλυφο της περιοχής, ένα φυσικό οχυρό, αλλά και στον ηρωισμό της όγδοης μεραρχίας για αυτή την αποφασιστική μάχη. Ήταν πεπεισμένος ότι τα στενά του Καλπακίου (της Ελαίας δηλαδή) ήταν το ιδανικό σημείο για να ανακοπεί η προέλαση των ιταλικών στρατευμάτων προς τα Ιωάννινα.
Το 1940 η 8η Μεραρχία Ηπείρου, με επικεφαλής τον ίδιο, οργάνωσε την άμυνα στα γύρω υψώματα της Γκραμπάλας, της Ασόνισσας, της Βελλάς και των Γρεμισιών. Στο ύψωμα της Βελλάς διασώζονται μέχρι σήμερα τα ίχνη των χαρακωμάτων.
Ο δήμαρχος Πωγωνίου, Κωνσταντίνος Καψάλης, μιλώντας στην ΕΡΤ, έκανε μία αναδρομή στην ένδοξη ιστορία του τόπου του που προκαλεί δέος και μίλησε για τη συμβολή των κατοίκων στον αγώνα για την ελευθερία. “Τα ιστορικά αυτά χώματα είναι βαμμένα με το αίμα των προγόνων μας που καθόρισαν την έκβαση του αγώνα στην παγκόσμια ιστορία”, τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Καψάλης.
Στις 4 Νοεμβρίου, οι Ιταλοί περιορίστηκαν σε βομβαρδισμούς σε όλο το μέτωπο και την επόμενη μέρα εκδήλωσαν σφοδρή επίθεση αλλά και αυτή η προσπάθεια είχε ατυχή κατάληξη για τις ιταλικές δυνάμεις αντιμετωπίζοντας για ακόμη μια φόρα την παθιασμένη και καλά οργανωμένη άμυνα των Ελλήνων. Ήταν φανερό πως πια οι ιταλικές δυνάμεις είχαν περιέλθει σε πολύ δύσκολη θέση. Οι Ιταλοί συνέχισαν τις προσπάθειές τους μέχρι την 8η Νοεμβρίου, ώσπου φάνηκε πως ο ιταλικός ”περίπατος” έπρεπε να λάβει πολύ γρήγορα τέλος και τα ιταλικά τμήματα να υποχωρήσουν και να λάβουν αυτά αμυντικές θέσεις. Το άρτιο σχέδιο του ανώτατου διοικητή Αλβανίας στρατηγού Βισκόντι Πράσκα συντρίφθηκε από το ελληνικό σθένος και χάθηκε στα λασπωμένα εδάφη και τις απρόσιτες βουνοκορφές της Πίνδου.
«Καλημέρα Ελλάδα, μόνο οι ελεύθερες ψυχές κρατάνε ελεύθερες πατρίδες. Τιμή και δόξα σε εκείνους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα Χρόνια Πολλά!» ανέφερε στο μήνυμά του από το cockpit του μαχητικού αεροσκάφους F-16 της ομάδας ΖΕΥΣ ο σμηναγός Χρήστος Πάρης, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης σε όλη την Ελλάδα, από τον ουρανό της Θεσσαλονίκης, κατά την μεγάλη στρατιωτική παρέλαση με την οποία ολοκληρώνεται σήμερα, ανήμερα της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου, το εορταστικό τριήμερο στην πόλη.
Προηγήθηκε η επίδειξη του μαχητικού αεροσκάφους F-16 της ομάδας ΖΕΥΣ, συμμετέχοντος του Παναγιώτη Σεϊμένογλου.
Ο σμηναγός εκπαιδεύτηκε για τον σκοπό αυτό, έχοντας πάνω από 1.600 ώρες πτήσης, εκ των οποίων οι 1.200 είναι σε αεροσκάφη F-16.
Η διέλευση σε χαμηλότερο ύψος ενώπιον των θεατών ήταν αφιερωμένη σε όσους έχουν δώσει τη ζωή τους για την προάσπιση της πατρίδας μας αλλά και στις οικογένειες συναδέλφων που «έφυγαν» εν ώρα καθήκοντος.
